Девочка - Олег Верд

Любимые глаза уже забыты.

Но время все равно идет вперед.

Давно с тобою мы остались квиты.

И нас развел страстей водоворот.

Вдали остались смех твой слезы тайны.

И нам уже не повернуть назад.

Мы были друг для друга не случайны.

Хоть вся любовь случилась невпопад.

Та девочка с красивыми глазами.

Зачем ты запустила в сердце ложь.

Ведь мы теперь того не зная сами.

Потеряны и нас уж не вернешь.

Ведь мы теперь того не зная сами.

Потеряны и нас уж не вернешь.

Пусть теплый ветер вмиг осушит слезы.

Я помню как ты не любили их.

А впрочем это было несерьезно.

Раз боль утраты растворилась в них.

Любимые глаза уже забыты.

Но время все равно идет вперед.

Давно с тобою мы остались квиты.

И нас развел страстей водоворот.

Та девочка с красивыми глазами.

Зачем ты запустила в сердце ложь.

Ведь мы теперь того не зная сами.

Потеряны и нас уж не вернешь.

Ведь мы теперь того не зная сами.

Потеряны и нас уж не вернешь.

И нас уж не вернешь.

И нас уж не вернешь.

Favoriete ogen zijn al vergeten.

Maar de tijd gaat hoe dan ook door.

Lange tijd zijn we met je gestopt.

En een draaikolk van passies scheidde ons.

Je lach en tranen van mysterie bleven in de verte.

En we kunnen niet terug.

We waren niet toevallig voor elkaar.

Ook al is alle liefde misplaatst.

Dat meisje met mooie ogen.

Waarom lanceerde je een leugen in je hart.

Nu weten we het immers zelf niet meer.

We zijn verdwaald en je kunt ons niet terugbrengen.

Nu weten we het immers zelf niet meer.

We zijn verdwaald en je kunt ons niet terugbrengen.

Laat de warme wind onmiddellijk de tranen drogen.

Ik herinner me hoe je niet van ze hield.

En toch was het niet ernstig.

Eens loste de pijn van het verlies in hen op.

Favoriete ogen zijn al vergeten.

Maar de tijd gaat hoe dan ook door.

Lange tijd zijn we met je gestopt.

En een draaikolk van passies scheidde ons.

Dat meisje met mooie ogen.

Waarom lanceerde je een leugen in je hart.

Nu weten we het immers zelf niet meer.

We zijn verdwaald en je kunt ons niet terugbrengen.

Nu weten we het immers zelf niet meer.

We zijn verdwaald en je kunt ons niet terugbrengen.

En je brengt ons niet terug.

En je brengt ons niet terug.