Balance Slays the Demon - Old Gods of Asgard

(Deep in the ocean of darkness

In the mirror of light

Balance becomes a stranger

And in your fantasies

He writes a storm on your peace

Beyond the shadow you settled for

There is a miracle illuminated)

Deep in the ocean of darkness

In the mirror of light

Balance becomes a stranger

And in your fantasies

He writes a storm on your peace

Wake up and smell the danger

Ever the light casts a shadow

Ever the night springs from the light

In the end, it’s never just the light you need

When balance slays the demon, you’ll find peace

In the end, it’s never just the dark you seek

When balance slays the demon, you’ll find peace

Find your peace

(Beyond the lake he called home

Lies a deeper darker ocean green)

Like an evil twin, feel it scratching within

Like an insane sudden raging

And his beautiful face in his leather and lace

So can’t you see the play he’s staging?

Ever the light casts a shadow

Ever the night springs from the light

In the end, it’s never just the light you need

When balance slays the demon, you’ll find peace

In the end, it’s never just the dark you seek

When balance slays the demon, you’ll find peace

Find your peace

(Reversed: «It will happen again, in another town, a town called Ordinary»)

In the end, it’s never just the light you need

When balance slays the demon, you’ll find peace

In the end, it’s never just the dark you seek

When balance slays the demon, you’ll find peace

Find your peace

(Screaming, mute darkness, descend on this frail frame!

I drown in fathomless black space, light never scratched the depths of this

domain

I see not, yet nothing could be worse than the shades my mind calls herein

Alone, at my own wake, the unraveling of reason’s skein)

(Diep in de oceaan van duisternis)

In de spiegel van het licht

Saldo wordt een vreemde

En in je fantasieën

Hij schrijft een storm over je vrede

Voorbij de schaduw waar je genoegen mee hebt genomen

Er is een wonder verlicht)

Diep in de oceaan van duisternis

In de spiegel van het licht

Saldo wordt een vreemde

En in je fantasieën

Hij schrijft een storm over je vrede

Word wakker en ruik het gevaar

Ooit werpt het licht een schaduw

Ooit springt de nacht uit het licht

Uiteindelijk is het nooit alleen het licht dat je nodig hebt

Wanneer balans de demon doodt, zul je vrede vinden

Uiteindelijk is het nooit alleen het duister dat je zoekt

Wanneer balans de demon doodt, zul je vrede vinden

Vind je rust

(Voorbij het meer noemde hij zijn thuis)

Ligt een dieper donkerder oceaangroen)

Als een boze tweeling, voel het van binnen krabben

Als een krankzinnige plotselinge woede-uitbarsting

En zijn mooie gezicht in zijn leer en kant

Dus kun je het toneelstuk dat hij opvoert niet zien?

Ooit werpt het licht een schaduw

Ooit springt de nacht uit het licht

Uiteindelijk is het nooit alleen het licht dat je nodig hebt

Wanneer balans de demon doodt, zul je vrede vinden

Uiteindelijk is het nooit alleen het duister dat je zoekt

Wanneer balans de demon doodt, zul je vrede vinden

Vind je rust

(Omgekeerd: «Het zal weer gebeuren, in een andere stad, een stad genaamd Ordinary»)

Uiteindelijk is het nooit alleen het licht dat je nodig hebt

Wanneer balans de demon doodt, zul je vrede vinden

Uiteindelijk is het nooit alleen het duister dat je zoekt

Wanneer balans de demon doodt, zul je vrede vinden

Vind je rust

(Schreeuwend, dempende duisternis, daal af op dit broze frame!

Ik verdrink in een peilloze zwarte ruimte, licht heeft nooit de diepten hiervan gekrast

domein

Ik begrijp het niet, maar niets kan erger zijn dan de tinten die mijn geest hierin oproept

Alleen, in mijn eigen kielzog, het ontrafelen van de streng van de rede)