Z góry na dół - O.S.T.R.

Z góry na dół, jak z jedenastego piętra

Ty znasz to uczucie pękniętego serca

Dziś epopeją mieszkań krzyk i nienawiść

Ludzie nauczyli żyć żeby zabić

Ja chcę żyć żeby marzyć

Ale wstyd mi za świat ten

Bo więcej od nas znaczy

Już ten pit z tym podatkiem

Nie ma winnych, no chyba, że my

Porywa nas zysk i płoniemy jak ćmy

Kto mnie zdradził, że czuję ten niesmak

To tak jakbym przywiązany był sznurem do krzesła

Ale powiedz, kto przegrał?

Ja, ty czy inni

Jak i czy dziś zabił te myśli

Uwierz, wstyd mi za ten czas, za to miejsce

Ludzi wartości, bo ten świat zgubił serce

Powieszeni na szelce, sto metrów nad przepaścią

Czy to koniec, początek?

Proszę, przerwij to bagno

Nasze bogactwo to nie kieszeń, co pęka

Raczej własna tożsamość, ślady pracy na rękach

(Całe życie w nas ej, całe życie mam, wiem)

(Całe życie w nas ej, całe życie mam) x2

Z góry na dół, to nie winda z nieba

Raczej nikt ci tu nie powie, jaki film ma w genach

Dzisiaj styl się miewa i to zależy od ludzi

Chociaż w prawdę taką nikt nie uwierzy, jak mówi

Jesteśmy sami sobie winni, zawsze sto procent

Jak Cappy, za nieprzespane noce wybacz mi

Jesteś zatrutym owocem chorej wyobraźni bogów

Czyli wszystkim tym, co ludzi drażni w barłogu

Zawsze jest powód, choć nie ma wyjaśnień

Tylko skrzydła, co prowadzą prosto z nieba na parter

Ja się nie dam, bo walczę, póki krew w moich żyłach

Z naszych serc nasza siła, każdy dzień, każda chwila

Uwierz, wstyd mi, za ten czas, za to miejsce

Ludzi wartości, bo ten świat zgubił serce

Powieszeni na szelce, sto metrów nad przepaścią

Czy to koniec, początek?

Proszę, przerwij to bagno

Nasze bogactwo to nie kieszeń co pęka

Raczej własna tożsamość, ślady pracy na rękach

(Całe życie w nas ej, całe życie mam, wiem)

(Całe życie w nas ej, całe życie mam) x4

Top-down, zoals de elfde verdieping

Je kent het gevoel van een gebroken hart

Vandaag, het epos van flats: schreeuw en haat

Mensen leerden leven om te doden

Ik wil leven om te dromen

Maar ik schaam me voor deze wereld

Omdat het meer betekent dan wij

Al deze put met die belasting

Er zijn geen schuldigen, tenzij wij dat zijn

Winst voert ons weg en we branden als motten

Wie heeft me verraden dat ik deze walging voel?

Het is alsof ik met een touw aan een stoel ben vastgebonden

Maar vertel me wie er verloren heeft?

Ik, jij of anderen

Hoe en of hij die gedachten vandaag heeft gedood?

Geloof me, ik schaam me voor deze tijd, voor deze plek

Mensen van waarde, omdat deze wereld zijn hart heeft verloren

Opgehangen aan een harnas, honderd meter boven de afgrond

Is dit het einde, het begin?

Breek alsjeblieft dit moeras

Onze rijkdom is geen zak die barst

Meer zoals je eigen identiteit, sporen van werk aan je handen

(Mijn hele leven in ons, mijn hele leven weet ik)

(Mijn hele leven in ons, mijn hele leven) x2

Top-down, het is geen lift vanuit de hemel

Integendeel, niemand hier zal je vertellen welke film in zijn genen zit

Tegenwoordig is de stijl aan het veranderen en hangt het af van de mensen

Hoewel niemand zo'n waarheid zal geloven, zegt hij:

We zijn onszelf altijd honderd procent schuldig

Net als Cappy, vergeef me voor de slapeloze nachten

Jij bent de vergiftigde vrucht van de zieke verbeelding van de goden

Dat wil zeggen, alles wat mensen in het hol irriteert

Er is altijd een reden, ook al is er geen verklaring

Alleen vleugels die rechtstreeks vanuit de lucht naar de begane grond leiden

Ik geef niet op, want ik vecht tot het bloed door mijn aderen stroomt

Vanuit ons hart, onze kracht, elke dag, elk moment

Geloof me, ik schaam me voor deze tijd, voor deze plek

Mensen van waarde, omdat deze wereld zijn hart heeft verloren

Opgehangen aan een harnas, honderd meter boven de afgrond

Is dit het einde, het begin?

Breek alsjeblieft dit moeras

Onze rijkdom is geen zak die barst

Meer zoals je eigen identiteit, sporen van werk aan je handen

(Mijn hele leven in ons, mijn hele leven weet ik)

(Mijn hele leven in ons, mijn hele leven) x4