Nie chcę - O.S.T.R.

Nie chcę, nie chcę, nie chcę

Nie chcę propsów znawców, wniosków, rap tu spływa z moich żył

Nie syp koksu na stół, dość już błaznów łakomych na blichtr

Tak to głos mój — gangów, ziomków, slangu niepokorny krzyk

Jebać oldschool, lapsów, newschool, mam tu niezawodny styl

Pieprzę statystyki, obejrzenia, lajki — jeden chuj

MC jęczą jakby głos swój podkładali na RedTube

Jebią takie smuty, jakby byli świadomi swych ról

Wrócił król, na mordę but, bo nie ma, nie ma, nie ma, nie ma

Nie ma hip hopu bez wrzutów, bboy’i, DJ’i, gry

Ściema roku, bez wyrzutów zjadam gnoi mierny skill

Nie ma scratchów, nie ma breaku, nie ma już emocji w tym

Morze ścieków, ja na przekór pierdolę ich marketing

Nie chcę więcej gonić płyt, nie chcę promocji i cyfr

Jestem sercem, sensem życia, świeżym powietrzem we krwi

W mieście tętnem, treść przenika jak dym przez zamknięte drzwi

Wersy gęste, masz amnezje, nie chcę, nie chcę, nie chcę, nie chcę

Nie chcę nawijać o tym ile mam floty i ile posiadam domów i aut

Straciłbym dłonie, gdybym na raz musiał przeliczyć cały ten hajs

Dwie dekady w trasie, masz wyobraźnię

A dalej nic nie wiesz o tym co mam

Scena mnie nienawidzi, ulica szanuje za szczerość

Serce, lojalność od lat

Nic nie zawdzięczam nikomu

Od zawsze na siebie stawiam va bank

Dla jednych sukces to morda na puszce

Wersy do piwa, sława i lans

Dla mnie rodzina, wsparcie od ludzi

Każda wygrana, sprawa na psach

To mój zamach na rap

Nie chcę, nie chcę, nie chcę

Nie chcę braw klakierów, mam na celu niemoc wannabes

Pieprzę rap frajerów, hajs z portfela IQ nie doda im

Nie ma szans dla plebsu, funk projektów, mój grunt niczym Shaolin

To mój dar do wersów, klan morderców, nas dwója i ten bit

Nie chcę wozić się, w pożyczonych ciuchach wbijać na klip

Tani snobizm, dragi i komizm, hajs nie zrobi z nich MC

Patrz na showbiz zarobionych, ta, ej dziwko, dawaj kwit

Jestem z Łodzi, zbrodni głodny

Weź to pojmij Ja mam, ja mam

Ja mam dosyć, dosyć gości «yolo», weź im zamknij dziób

Można zwątpić w bloki, ziomki wolą remix, skunk i blues

Daję teksty światu, pewnych kwestii prawdy swoich słów

By mieć prestiż, szacun dzielni, wiernych ludzi zawsze tłum

Nie chcę pod sceną tysięcy głupców, wolę mądrych stu

Nie gram koncertów dla pengi, kruszcu pasja zdobi mózg

Nie mam parcia, wariat sprawdź, bo serce bije w tempie nut

Wolę luz, Cole, rum, dobry trun, nie chcę, nie chcę, nie chcę

Nie chcę nawijać o tym ile mam floty i ile posiadam domów i aut

Straciłbym dłonie, gdybym na raz musiał przeliczyć cały ten hajs

Dwie dekady w trasie, masz wyobraźnię

A dalej nic nie wiesz o tym co mam

Scena mnie nienawidzi, ulica szanuje za szczerość

Serce, lojalność od lat

Nic nie zawdzięczam nikomu

Od zawsze na siebie stawiam va bank

Dla jednych sukces to morda na puszce

Wersy do piwa, sława i lans

Dla mnie rodzina, wsparcie od ludzi

Każda wygrana, sprawa na psach

To mój zamach na rap

Nie chcę, nie chcę, nie chcę

Nie chcę propsów, znawców, wniosków, rap tu spływa z moich żył

Nie syp koksu na stół, dość już błaznów łakomych na blichtr

Ik wil niet, wil niet, wil niet

Ik wil geen rekwisieten van experts, conclusies, rap vloeit hier uit mijn aderen

Gooi geen cola op tafel, genoeg clowns hongerig naar klatergoud

Ja, dat is mijn stem - bendes, homies, jargon, een opstandige schreeuw

Fuck old school, laps, new school, ik heb hier een betrouwbare stijl

Neukstatistieken, weergaven, vind-ik-leuks - één lul

De MC's kreunen alsof ze hun stem laten horen op RedTube

Ze zijn zo verdrietig alsof ze zich bewust zijn van hun rol

De koning is terug, de schoen is dood, want er is geen, nee, nee, nee

Er is geen hiphop zonder slots, bboys, DJ's, games

Nep van het jaar, ik eet middelmatige mest zonder spijt

Er zit geen krasje, geen breuk, geen emotie meer in

Zee van afvalwater, ondanks hun marketing te neuken

Ik wil niet meer op cd's jagen, ik wil geen promoties en nummers

Ik ben het hart, de zin van het leven, frisse lucht in mijn bloed

In een stad met een hartslag gaat inhoud als rook door een gesloten deur

Dichte lijnen, je hebt geheugenverlies, ik wil niet, ik wil niet, ik wil niet, ik wil niet

Ik wil niet praten over hoeveel wagenparken ik heb en hoeveel huizen en auto's ik heb

Ik zou mijn handen verliezen als ik al dat geld in één keer moest tellen

Twee decennia onderweg, je hebt je fantasie

En dan weet je niets van wat ik heb

De scene haat me, de straat respecteert me omdat ik eerlijk ben

Hart, loyaliteit voor jaren

Ik ben niemand iets verschuldigd

Ik ben altijd mijn bankier geweest

Voor sommigen is succes een pijn in het blik

Bierlijnen, roem en faam

Voor mij, familie, steun van mensen

Elke overwinning, de kwestie van de honden

Dit is mijn rap-aanval

Ik wil niet, wil niet, wil niet

Ik wil het applaus van de klepel niet, ik mik op de zwakte van de wannabes

Fuck rap sukkels, IQ portemonnee geld zal ze niet toevoegen

Geen kans voor gewone mensen, funkprojecten, mijn grond zoals Shaolin

Dit is mijn geschenk voor de verzen, de moordenaarsclan, wij tweeën en deze beat

Ik wil niet zelf rijden, blijf bij de clip in geleende kleding

Goedkoop snobisme, drugs en komedie, geld maakt ze geen MC

Kijk naar de verdiende showbizz, yeh, bitch, geef me de bon

Ik kom uit Lodz, hongerig naar misdaad

Pak het, pak het, ik heb het, ik heb het

Ik ben het zat, heb genoeg van «yolo»-gasten, houd ze stil

Je kunt aan blokken twijfelen, mensen geven de voorkeur aan remix, skunk en blues

Ik geef teksten aan de wereld, bepaalde kwesties van de waarheid van mijn woorden

Om prestige te hebben, moedige, trouwe mensen te respecteren, altijd menigte

Ik wil geen duizenden dwazen onder het podium, ik heb liever 100 wijzen

Ik speel geen concerten voor pengas, gouden passie siert de hersenen

Ik heb geen druk, check it crazy, want het hart klopt op het ritme van de noten

Ik geef de voorkeur aan slap, Cole, rum, lekker drinken, ik wil niet, ik wil niet, ik wil niet

Ik wil niet praten over hoeveel wagenparken ik heb en hoeveel huizen en auto's ik heb

Ik zou mijn handen verliezen als ik al dat geld in één keer moest tellen

Twee decennia onderweg, je hebt je fantasie

En dan weet je niets van wat ik heb

De scene haat me, de straat respecteert me omdat ik eerlijk ben

Hart, loyaliteit voor jaren

Ik ben niemand iets verschuldigd

Ik ben altijd mijn bankier geweest

Voor sommigen is succes een pijn in het blik

Bierlijnen, roem en faam

Voor mij, familie, steun van mensen

Elke overwinning, de kwestie van de honden

Dit is mijn rap-aanval

Ik wil niet, wil niet, wil niet

Ik wil geen rekwisieten, experts, conclusies, rap stroomt hier uit mijn aderen

Gooi geen cola op tafel, genoeg clowns hongerig naar klatergoud