Miejska Ślepota - O.S.T.R.

Oceniany przez pryzmat gestów wobec otoczenia

Myślisz że prawda jest na wierzchu

W czarnych wspomnieniach nie ma miejsca dla koleżków

Jesteś sam ze swym sumieniem

W lustrze odbicie w twarz się śmieje

A to czemu?

To nie kwestia systemu który uwypukla grzechy

Zasady życia, ulatują jak monety

Rośnie na nie apetyt a ja sam ze sobą w niezgodzie…

…oceniany przez pryzmat gestów wobec otoczenia…

…ile nienawiści tylko popatrz…

…sens nie w gotówce…

…pierdolony zwykły gorzki świat…

0:29, latarni blask rozjaśnia drogę

Robię co mogę by w życiu zachować formę

Myślę sobie — ile świat lat ciągnąć będzie tą nędzę?

Czy kiedyś łańcuch ciągłych życzeń pęknie?

Po chuj mi wciskać że jest pięknie — pomyśl

Na ile jesteś w stanie zrozumieć obydwie strony tej gry

Jak zamiast czułych zdań - zszargane nerwy

Na twarze zerknij — żadne odkrycie

Na nich wyrysowane życie

Męki i prośby by trafić na właściwe akordy

Nasz czas na ziemi

Miliony problemów, których nie sposób odmienić

Sami w sobie uwięzieni znam takich

Plan znaczy nic jak rytm nie daje iść w przód

Chociażby spójrz na Łódź

Gdy jedni konsumują orgię

Inni na samym dnie oblegają dworce

Licząc na skromną porcję

Co drażni ich — smród?

Odrzuca fakt życia w tym miejscu

Proszę, nie wszystko w kolorze ma być

Każdy ma prawo marzyć

I tylko śmierć jest nas w stanie tego pozbawić

Prościej tego chyba nie da się wyrazić

…oceniany przez pryzmat gestów wobec otoczenia…

…ile nienawiści tylko popatrz…

…sens nie w gotówce…

…pierdolony zwykły gorzki świat…

«Ej szluga kopsnij» — na przeciw mnie gość obcy

Sprana zielona kurtka i brązowe portki

Spojrzenie w oczy — nie trzeba słów, jest bezrobotny

Spójrz ile hałasu jest wokół forsy

Dotknij świat prawdziwych zmagań

Wolny od zabaw, łatwych dziewczyn, imprez

Gorszych i lepszych, dość ludzi biernych

Wiernych swym ideałom co dnia

Widzę to po przechodniach

Cały zwierzęcy folwark

Z gorszymi zerowy kontakt, nie mów że nie wiesz

I tak na dworcach sramy w ten sam sedes

Łatwo się przewieźć

Trzymając z dala od wad ludzkich

Choć ten sam strach utkwił nam

A chamstwo pcha by się wyróżnić

Od zwykłej prostytutki, niby każdy ma plan swój

Oddaję miastu resztę, ono samo osądzi

Twarze tych którym już pisane błądzić

I tak z każdym dniem od dna trudniej się odbić

…oceniany przez pryzmat gestów wobec otoczenia…

…ile nienawiści tylko popatrz…

…sens nie w gotówce…

…pierdolony zwykły gorzki świat…

Życie płynie jak film wspomnień

Na karku postawiony kołnierz

By jak najmniej świata zobaczyć

By nie musieć się tłumaczyć

Za cudze krzywdy, liczby

Których w rzeczywistości nie zgarnie nigdy

Innym leci powoli czas

Chwila za chwilą

Topnieje w ustach jak Gyros

Innym do rąk przyrasta kilof

Chuj wie za co

Nie zmienisz nic płacząc

Problemy z pracą?

W jaką postać się wcielić

By dorwać świat elit

Dla jednych przemyt

Dla drugich resztki spod politycznych jelit

Zdziwieni — jak to?!

Jednemu na tysiąc przecież się fartło

I tak ślepota ogarnia miasto

A las rąk w prośbach, by jutra dotrwać

Gdy fason, podpisuje kontrakt inni na dworcach

Z życiem w reklamówce, proszą tylko o złotówkę

Przez dziurę w kurtce widać cały dobytek

I ból pomyłek nad życiem

Miłość do życia

By w życiu zaznaczyć swą siłę

…oceniany przez pryzmat gestów wobec otoczenia…

…ile nienawiści tylko popatrz…

…sens nie w gotówce…

…pierdolony zwykły gorzki świat…

Geëvalueerd door het prisma van gebaren naar de omgeving toe

Denk je dat de waarheid daarbuiten is?

Er is geen plaats voor vrienden in zwarte herinneringen

Je bent alleen met je geweten

In de spiegel lacht de reflectie in het gezicht

Dus waarom?

Het is geen kwestie van een systeem dat zonden belicht

Principes van het leven vliegen voorbij als munten

De eetlust voor hen groeit en ik sta op gespannen voet met mezelf ...

... beoordeeld door het prisma van gebaren naar de omgeving ...

... hoeveel haat kijk gewoon ...

... wat betekent niet in contanten ...

... een verdomd gewone bittere wereld ...

0:29, een lantaarngloed verlicht de weg

Ik doe wat ik kan om fit te blijven in het leven

Ik denk bij mezelf - hoeveel jaar zal de wereld deze armoede volhouden?

Zal de keten van constante wensen ooit breken?

Waarom vertel je me niet dat het mooi is - denk na

Hoe kun je beide kanten van dit spel begrijpen?

Als in plaats van tedere zinnen - verbrijzelde zenuwen

Bekijk de gezichten - geen ontdekking

Het leven wordt op hen getekend

Kwellingen en pleidooien om de juiste akkoorden te vinden

Onze tijd op aarde

Miljoenen problemen die niet kunnen worden veranderd

Ik weet dat ik zo gevangen zit in mezelf

Het plan betekent niets, maar het ritme houdt je op de been

Kijk bijvoorbeeld eens naar Łódź

Wanneer sommigen de orgie consumeren

Anderen helemaal onderaan belegeren de stations

Reken op een bescheiden portie

Wat irriteert hen - de stank?

Hij ontkent hier te wonen

Alsjeblieft, niet alles moet in kleur zijn

Iedereen heeft het recht om te dromen

En alleen de dood kan ons ervan beroven

Het kan niet gemakkelijker worden uitgedrukt

... beoordeeld door het prisma van gebaren naar de omgeving ...

... hoeveel haat kijk gewoon ...

... wat betekent niet in contanten ...

... een verdomd gewone bittere wereld ...

"Hé, klap, schop" - een vreemdeling voor me

Gewassen groene jas en bruine broek

Kijk in de ogen - geen woorden nodig, werkloos

Kijk eens hoeveel lawaai er om het geld zit

Raak de wereld van echte worstelingen aan

Vrij van leuke, makkelijke meiden, feestjes

Erger en beter, genoeg van passieve mensen

Elke dag trouw aan hun idealen

Ik zie het bij voorbijgangers

De hele dierenboerderij

Met inferieur nulcontact, zeg niet dat je het niet weet

En dus schijten we op treinstations in hetzelfde toilet

Gemakkelijk te vervoeren

Wegblijven van menselijke gebreken

Hoewel dezelfde angst bij ons bleef hangen

En onbeschoftheid dwingt je om op te vallen

Van een gewone prostituee, alsof iedereen zijn eigen plan heeft

Ik geef de rest aan de stad, die oordeelt zelf

De gezichten van degenen die al zijn geschreven om fouten te maken

En dus is het elke dag moeilijker om vanaf de bodem terug te stuiteren

... beoordeeld door het prisma van gebaren naar de omgeving ...

... hoeveel haat kijk gewoon ...

... wat betekent niet in contanten ...

... een verdomd gewone bittere wereld ...

Het leven stroomt als een film vol herinneringen

Een kraag op de achterkant van de nek

Zo weinig mogelijk van de wereld zien

Om jezelf niet uit te hoeven leggen

Voor andermans fouten, cijfers

Die hij nooit echt kan oppikken

De tijd vliegt langzaam voorbij een ander

Moment na moment

Het smelt in de mond als Gyros

Anderen hebben een houweel op hun handen

Fuck weet waarvoor

Je verandert niets door te huilen

Problemen met het werk?

Welk personage moet je spelen?

Om de wereld van elites te krijgen

Voor sommigen smokkelen

Voor anderen, de overblijfselen van de politieke darm

Verbaasd - hoe?!

Per slot van rekening had één op de duizend geluk

En zo overspoelt blindheid de stad

En een bos van handen die vragen om morgen te overleven

Wanneer de cut, anderen op de stations een contract tekenen

Met het leven in een plastic zak vragen ze alleen om een ​​zloty

Door het gat in de jas kun je al je spullen zien

En de pijn van fouten over het leven

Liefde voor het leven

Om je kracht in het leven te markeren

... beoordeeld door het prisma van gebaren naar de omgeving ...

... hoeveel haat kijk gewoon ...

... wat betekent niet in contanten ...

... een verdomd gewone bittere wereld ...