1 na 100 - O.S.T.R.

Wciskam escape, play w kompakcie męczę

Wierszem, rejestruję to, za co ręczę

Odnajduję metr po metrze siebie, bez list pisma i praw

W ręku skunk, jaki właściwie jest rap?

Jak mam żyć tu?

Niby spokój umysłu

Panowanie nad bólem jak w jujitsu

Na szyi Chrystus, wiara w duszy wzrasta

Choć pcha nas w gruzy chamstwa larwa zbytku

Fałsz goni za fałszem przybitych turystów

Świat jak z komiksów, sen z powiek spędza

Człowiek i nędza cel;

dowieźć ten ciężar

Z nożem przy węzłach, czy z Bogiem od serca?

Pod nogami betonowa preria

Ryzyko to wzbudzana litość, gdy kat nad potylicą wisi

Nie ma tak, by coś działo się bez przyczyn

Wzrasta tylko ilość zniczy

Sekunda, koniec, wbite ostrze

Płonie krew, znika śmiech z życia nonsens

Podróż w otchłań jak na północnej ścianie Lhotse

Zbyt późno by zostać, zbyt wcześnie by mówić, że jest dobrze

Łatwo się zgubić, gdzieś między marzeniami

Otaczani szarymi problemami, osądzani pochopnie

Jeden na sto się wyrwie

Jeden na sto kogoś potnie

Jeden na sto dorośnie

Jeden na sto do czegoś dojdzie

Tak jest, nie jeden strugał mafię, awantury, połamane ręce

Biografie streszczone w paragrafach

Język na więziennych cytatach

Kolejny zatarg;

dług, gdzie jest Bóg?

Nie!

Gdzie jest kasa?

Dwa strzały znikąd jak w Manhattan

Koniec, finisz, po co płacz i skrucha?

Promień chwili, wolność złap i nie daj się oszukać

Niby każdy ma świadomość tego, jak jest na dnie

Nim upadnę, swoje odbiorę, lub zagarnę

Mam się wstydzić?

Zobacz, świat jak z nas szydzi

Nóż przy gardle skruszy, nawet najtwardszy image

Życie uczy ustalając wynik od tak od razu

Non-stop w defensywie jak Lizarazu

Sztuka wizażu po nic, jak odchodzą znajomi

A miało być tak pięknie jak Naomi

Wierzysz w to?

— miło mi, szerzysz zło?

— mnie pomiń

Tylko prawda życie zdobi, zdobyć ją

To jak otworzyć oczy czyste od utopii

Od krzywd się nie odłączy nikt

Za żadne skarby, zbrodnia poczucie winy karmi

Nie ważne, elitarny, czy zwykły

W każdym strach zmusza do modlitwy

W obliczu śmierci nie ma sprytnych, nie ma odważnych

Straszy brak uzyskania drugiej szansy…

Jedno na sto, zło tło

W loży od do dno tworzy

Jeden na sto pozostanie zamulony

Ik druk op escape, ik ben het zat om compact te spelen

In een gedicht leg ik vast wat ik kan garanderen

Ik vind mezelf meter voor meter, zonder letters en wetten

Skunk in de hand, hoe is rap eigenlijk?

Hoe moet ik hier leven?

Soort van gemoedsrust

Pijnbestrijding zoals in jiujitsu

Om de nek van Christus groeit het geloof in de ziel

Hoewel het ons in het puin van onbeschoftheid duwt, de larve van luxe

Valsheid achtervolgt de leugen van neerslachtige toeristen

Een wereld zoals uit strips, brengt slapeloze nachten door

Man en behoeftig;

om deze last te brengen

Met een mes in de knoop of met God uit het hart?

Betonnen prairie onder de voeten

Risico is medelijden gewekt wanneer de beul over het achterhoofd hangt

Er bestaat niet zoiets als iets dat gebeurt zonder een oorzaak

Alleen het aantal kaarsen neemt toe

De tweede, het einde, het mes stak erin

Bloed brandt, lachen verdwijnt uit levensonzin

Reis de afgrond in zoals op de noordwand van Lhotse

Te laat om te blijven, te vroeg om te zeggen dat het oké is

Het is gemakkelijk om ergens tussen dromen te verdwalen

Omringd door grijze problemen, licht beoordeeld

Eén op de honderd zal vrijkomen

Een op de honderd zal iemand snijden

Eén op de honderd zal opgroeien

Eén op de honderd zal iets bereiken

Ja, meer dan één heeft de maffia omgeploegd, gevechten, gebroken handen

Biografieën samengevat in alinea's

Taal over gevangeniscitaten

Een ander geschil;

schuld, waar is God?

Niet!

Waar is het geld?

Twee shots uit het niets, zoals Manhattan

Einde, eindig, waarom huilen en berouw tonen?

Straal van het moment, vang vrijheid en laat je niet misleiden

Iedereen weet hoe het er aan de onderkant uitziet

Voordat ik val, pak ik de mijne of neem de mijne

Moet ik me schamen?

Zie de wereld ons bespotten

Het mes bij de keel verplettert zelfs het zwaarste beeld

Het leven leert je door meteen de score te bepalen

Non-stop defensief zoals Lizarazu

De kunst van het opmaken is voor niets als vrienden weggaan

En het moest zo mooi zijn als Naomi

Geloof je dit?

- Leuk je te ontmoeten, verspreid je het kwaad?

- sla mij over

Alleen de waarheid siert het leven, overwin het

Het is alsof je je ogen opent, vrij van utopie

Niemand zal zichzelf van kwaad scheiden

Zonder schatten voedt misdaad het schuldgevoel

Het maakt niet uit of het elite of gewoon is

Bij iedereen dwingt angst je om te bidden

Er zijn geen slimmen in het aangezicht van de dood, geen dapperen

Het ontbreken van een tweede kans is beangstigend...

Een op de honderd, slechte achtergrond

In de doos van tot onder creëert hij

Eén op de honderd blijft dichtgeslibd