Когда хоронят молодых - NTL

Чей-то час уже пробит, чей-то с минуты на минуту

Иногда не знаешь: проживёшь ли хоть сутки?

Умрешь в мучительных стонах или избежишь муки?

Не нарушая законы или оденут браслеты на руки?

Каждый год в каждом районе кто-то отъезжает, приняв внутрь

Кто-то горит под слоем брони вместо института

Кому-то жить мешают, кто-то сам себя хоронит

Кто-то долго поднимается, не заметив, что уже тонет

Пацаны в последний путь провожают по жизни братьев

Своих слёз не скрывая попрощаются кратко

Ведь он выбрал себя вместо лучшего друга

И прыгнул под пули, получив свинец собственной грудью

Из-за его же набитой стрелки в секунду потерял всё!

В бессмысленной перестрелке и добился… Чего?

Зачем ему теперь нужны те неподеленные деньги

И у будущего сына отец до рождения в земле…

Мы провожать устали

Ну хватит, молодые, пальбы из стали!

На мраморе инициалы

Слезами оставят те, кто любят и знали

Теперь на земле лишь плита донесет

Смысл слов: «Не забудем тебя…»

Будем думать о вас и всегда говорить:

«Матерям нелегко молодых хоронить!»

Всё то золото, что прочат нам, как лепреконы

Псевдо-Доны сподвигают молодых нарушать законы

Быть живым заслоном тех, кто делит троны

В этой уличной войне к пацанам относятся, как к клонам

Что получит мать за сына?

Из груди его патроны?

Или тот, кто виноват, приползет к ней с поклоном?

Будет ватными ногами, с глазами влаги полными

Идти за гробом сына, слезы горя в горле комом?

Пепел к пеплу, прах к праху!

Он сам пошел на плаху

В своё время не хватило смелости послать всё нахуй!

И друзья, что сами, как мишени в тире, не впервой

Хоронят своего, говорят: «Покойся в Мире»

А мир ведь был намного шире, чем могильная ограда

Он измерял его деньгами — и вот расплата!

Мир был намного красивее, чем пейзажи на банкнотах!

Он звучал куда приятней, чем марш в минорных нотах!

Видеть не могу глаз матерей от слез сырых!

Я видеть не могу отцов, без времени седых!

Видеть не могу печаль друзей, подруг, родных!

Я видеть не могу, когда хоронят молодых!

Мы провожать устали

Ну хватит, молодые, пальбы из стали!

На мраморе инициалы

Слезами оставят те, кто любят и знали

Теперь на земле лишь плита донесет

Смысл слов: «Не забудем тебя…»

Будем думать о вас и всегда говорить:

«Матерям нелегко молодых хоронить!»

Афиши жизни нарисуют будущее

Тут решают всё стволы и выжженные шрамы

От ножей залечивают в госпитале…

Боже, может всё закончится когда-нибудь?

Уличные войны, жажда воли?

Хватит нарушать законы, данные на век — грех, шаг в тупик

Один миг, один выстрел, один человек — всхлип!

В небо взгляд, пуля, как яд, обожгет тебя!

Нет!

Не поможет сила — да

Только красная струя из тела упадет

Оставив липкие следы на той земле, где вырос ты!

Вспомнишь лучшие моменты

За последние секунды не спасут медики, не жди помощи!

Уже один лишь ветер унесет тебя в пустоты!

Ноты сыграны, сыграны ноты!

Я видел небо

Видел я людей, чьи слова внушали веру…

Где они, где они, где они, где они, где они?

Мы провожать устали

Ну хватит, молодые, пальбы из стали!

На мраморе инициалы

Слезами оставят те, кто любят и знали

Теперь на земле лишь плита донесет

Смысл слов: «Не забудем тебя…»

Будем думать о вас и всегда говорить:

«Матерям нелегко молодых хоронить!»

Iemands uur is al gebroken, iemand van minuut tot minuut

Soms weet je het niet: leef je minstens een dag?

Zal je sterven in pijnlijk gekreun of zul je aan kwelling ontsnappen?

Zonder de wetten te overtreden of zullen ze armbanden om hun handen doen?

Elk jaar rijdt er in elke wijk iemand weg, die naar binnen is gehaald

Iemand brandt onder een pantser in plaats van een instituut

Ze bemoeien zich met iemands leven, iemand begraaft zichzelf

Iemand staat lange tijd op zonder te merken dat hij al aan het verdrinken is

De jongens op hun laatste reis zien de broers door hun leven

Zonder hun tranen te verbergen, nemen ze kort afscheid

Hij koos immers voor zichzelf in plaats van zijn beste vriend

En sprong onder de kogels door lood te krijgen met zijn eigen borst

Door zijn opgezette pijl verloor hij alles in een seconde!

In een zinloze vuurgevecht bereikte hij ... Wat?

Waarom heeft hij dat onverdeelde geld nu nodig

En de toekomstige zoon heeft een vader voor zijn geboorte op aarde...

We zijn het beu om uit te zien

Nou, genoeg, jonge mensen, schieten uit staal!

Initialen op marmer

Tranen zullen worden achtergelaten door degenen die liefhebben en weten

Nu op aarde kan alleen een kachel dragen

De betekenis van de woorden: "We zullen je niet vergeten ..."

We zullen aan je denken en altijd zeggen:

"Het is niet gemakkelijk voor moeders om de jongen te begraven!"

Al het goud dat ons wordt voorspeld als kabouters

Pseudo-dons moedigen jongeren aan om wetten te overtreden

Een levende barrière zijn voor degenen die de tronen delen

In deze straatoorlog worden jongens behandeld als klonen

Wat krijgt een moeder voor haar zoon?

Munitie uit zijn borst?

Of zal de schuldige met een buiging naar haar toe kruipen?

Zal katoenen voeten zijn, met ogen vol vocht

Ga je achter de kist van je zoon aan, tranen van verdriet in je keel klonterig?

Uit stof komt gij, tot stof zult gij wederkeren!

Hij ging zelf naar de hel

Ooit had ik niet de moed om alles naar de hel te sturen!

En vrienden, dat ze zelf, zoals doelen in een schietbaan, niet de eerste keer zijn

Ze begraven hun eigen, ze zeggen: "Rust in vrede"

En de wereld was veel wijder dan een grafhek

Hij mat het met geld - en hier is de beloning!

De wereld was veel mooier dan het landschap op bankbiljetten!

Het klonk veel mooier dan een mars in kleine noten!

Ik kan de ogen van moeders niet zien vanwege natte tranen!

Ik kan geen vaders zien, grijsharig zonder tijd!

Ik kan het verdriet van vrienden, vriendinnen, familieleden niet zien!

Ik kan niet zien wanneer de jongen begraven zijn!

We zijn het beu om uit te zien

Nou, genoeg, jonge mensen, schieten uit staal!

Initialen op marmer

Tranen zullen worden achtergelaten door degenen die liefhebben en weten

Nu op aarde kan alleen een kachel dragen

De betekenis van de woorden: "We zullen je niet vergeten ..."

We zullen aan je denken en altijd zeggen:

"Het is niet gemakkelijk voor moeders om de jongen te begraven!"

Posters van het leven zullen de toekomst tekenen

Hier wordt alles bepaald door stammen en verbrande littekens

Ze genezen van messen in het ziekenhuis ...

God, zal het ooit eindigen?

Straatoorlogen, dorst naar wil?

Genoeg om de wetten die een eeuw lang zijn gegeven te overtreden - een zonde, een stap in een doodlopende weg

Een moment, een schot, een persoon - een snik!

Kijk in de lucht, een kogel, zoals gif, zal je verbranden!

Nee!

Kracht zal niet helpen - ja

Alleen een rode stroom van het lichaam zal vallen

Kleverige voetafdrukken achterlaten op het land waar je bent opgegroeid!

Onthoud de beste momenten

Doktoren zullen je niet redden in de laatste seconden, wacht niet op hulp!

Alleen de wind brengt je naar de leegte!

De noten worden gespeeld, de noten worden gespeeld!

Ik zag de lucht

Ik zag mensen wier woorden tot geloof inspireerden...

Waar zijn ze, waar zijn ze, waar zijn ze, waar zijn ze, waar zijn ze?

We zijn het beu om uit te zien

Nou, genoeg, jonge mensen, schieten uit staal!

Initialen op marmer

Tranen zullen worden achtergelaten door degenen die liefhebben en weten

Nu op aarde kan alleen een kachel dragen

De betekenis van de woorden: "We zullen je niet vergeten ..."

We zullen aan je denken en altijd zeggen:

"Het is niet gemakkelijk voor moeders om de jongen te begraven!"