Где я ангелом не стал - NTL

Я причинял вред людям,

Но не хочу, чтобы остался чёрный след, когда меня уже не будет

Душа горит в аду, но ноги ещё топчут почву

Я начал плохо и чувствую, что плохо кончу

Не нашёл любви, я растерял друзей

Я сам себе создал своих врагов и палачей

Я променял мечты на бред хмельных ночей

Мне не нужен был никто, и вот, теперь я сам ничей

Кто мне поможет?

Кто, кто меня спасти сможет?

Свободу обрести снова, кто-то зло уничтожит

Что меня гложет?

За спасение моей души, кто сердце на алтарь своё положит?

Тех, кто пытались мне глаза открыть, звал дураками

Уничтожал морально, добивая кулаками

Я слишком поздно осознал, что, унижая, унижался сам

Что, унижая, унижался сам

Плачь, стон, крик — называй, как хочешь, старик

Мне всё равно, пути моей судьбы ведут в тупик

Последний путь, последняя верста

Простите все, кого я знал, но я ангелом не стал

Плачь, стон, крик — называй, как хочешь, старик

Мне всё равно, пути моей судьбы зашли в тупик

Последний вдох, последняя слеза

Простите все, кого я знал, но я ангелом не стал

Грустно, что, глядя в зеркало, я вижу монстра

Просто затупились чувства, что прежде были острыми

Грань между добром и злом исчезла навсегда

Разверзлась бездна, глубока, не видно дна

Тьма и мгла для меня теперь вместо дня

Жизнь моя не стоит больше ни рубля, ведь я теперь — не я

Чешуя вместо пера и шипы вместо крыла

Вот куда завела меня из огня вода

Иногда вспоминаю час, когда пришла беда

Когда мой разум захватила темнота

Застлала пелена глаза, с тех пор обитель зла — моя тюрьма

С тех самых пор моя душа во власти демона

«Где мои друзья?»

— Крик в пустоту, в ответ тишина

С кем она нашла себе другого ангела?

Голос с небес: «Это была твоя игра

Ты проиграл её, нарушив все правила»

Скажи мне, кто спасёт меня, кто подарит мне свою любовь?

Кто простит меня за пролитую кровь?

Светом своим кто рассеет эту тьму?

Если я заточён, то кто разрушит мою тюрьму?

Кто вернёт меня на путь с которого успел свернуть?

Кто сможет вернуть потерянное сердце снова в грудь?

Веру в себя я сам давно потерял

И виноват лишь я один в том, что ангелом не стал

Плачь, стон, крик — называй, как хочешь, старик

Мне всё равно, пути моей судьбы ведут в тупик

Последний путь, последняя верста

Простите все, кого я знал, но я ангелом не стал

Плачь, стон, крик — называй, как хочешь, старик

Мне всё равно, пути моей судьбы зашли в тупик

Последний вдох, последняя слеза

Простите все, кого я знал, но я ангелом не стал

Плачь, стон, крик — называй, как хочешь, старик

Мне всё равно, пути моей судьбы ведут в тупик

Последний путь, последняя верста

Простите все, кого я знал, но я ангелом не стал

Плачь, стон, крик — называй, как хочешь, старик

Мне всё равно, пути моей судьбы зашли в тупик

Последний вдох, последняя слеза

Простите все, кого я знал, но я ангелом не стал

ik heb mensen pijn gedaan

Maar ik wil geen zwarte vlek achterlaten als ik weg ben

De ziel brandt in de hel, maar de voeten vertrappen nog steeds de grond

Ik ben slecht begonnen en ik heb het gevoel dat ik slecht zal eindigen

Ik vond geen liefde, ik verloor mijn vrienden

Ik heb mijn eigen vijanden en beulen geschapen

Ik heb mijn dromen ingeruild voor het delirium van dronken nachten

Ik had niemand nodig, en nu, nu ben ik zelf niemand

Wie zal mij helpen?

Wie, wie kan mij redden?

Om weer vrijheid te krijgen, zal iemand het kwaad vernietigen

Wat zit mij dwars?

Voor de redding van mijn ziel, wie zal zijn hart op het altaar leggen?

Degenen die mijn ogen probeerden te openen, werden dwazen genoemd

Moreel vernietigd, eindigend met vuisten

Ik realiseerde me te laat dat ik door te vernederen ook zelf werd vernederd

Dat, vernederend, vernederde zichzelf

Huil, kreun, schreeuw - noem het wat je wilt, oude man

Het kan me niet schelen, de paden van mijn lot leiden naar een doodlopende weg

De laatste manier, de laatste mijl

Vergeef iedereen die ik kende, maar ik ben geen engel geworden

Huil, kreun, schreeuw - noem het wat je wilt, oude man

Het kan me niet schelen, de paden van mijn lot zijn doodgelopen

Laatste adem, laatste traan

Vergeef iedereen die ik kende, maar ik ben geen engel geworden

Het is triest dat als ik in de spiegel kijk, ik een monster zie

Gevoelens die eerder scherp waren, werden gewoon afgestompt

De grens tussen goed en kwaad is voor altijd verdwenen

De afgrond geopend, diep, de bodem is niet zichtbaar

Duisternis en waas voor mij nu in plaats van dag

Mijn leven is niet meer waard dan een roebel, want nu ben ik mezelf niet meer

Schubben in plaats van een veer en stekels in plaats van een vleugel

Dit is waar het water me van het vuur heeft gehaald

Soms herinner ik me het uur dat de problemen kwamen

Toen de duisternis mijn geest overnam

Een sluier bedekte mijn ogen, sindsdien is de bewoner van het kwaad mijn gevangenis geweest

Sindsdien wordt mijn ziel gedomineerd door een demon

"Waar zijn mijn vrienden?"

- Schreeuw in de leegte, stilte als reactie

Bij wie vond ze een andere engel?

Stem uit de hemel: "Het was jouw spel

Je verloor het door alle regels te overtreden"

Vertel me wie me zal redden, wie me hun liefde zal geven?

Wie zal mij vergeven voor het vergoten bloed?

Wie zal deze duisternis met zijn licht verdrijven?

Als ik gevangen zit, wie zal mijn gevangenis dan vernietigen?

Wie zal me terugbrengen naar het pad waarvan ik me heb weten af ​​te wenden?

Wie kan het verloren hart terugbrengen naar de borstkas?

Ik heb het vertrouwen in mezelf al lang geleden verloren

En ik ben de enige die de schuld krijgt dat ik geen engel ben geworden

Huil, kreun, schreeuw - noem het wat je wilt, oude man

Het kan me niet schelen, de paden van mijn lot leiden naar een doodlopende weg

De laatste manier, de laatste mijl

Vergeef iedereen die ik kende, maar ik ben geen engel geworden

Huil, kreun, schreeuw - noem het wat je wilt, oude man

Het kan me niet schelen, de paden van mijn lot zijn doodgelopen

Laatste adem, laatste traan

Vergeef iedereen die ik kende, maar ik ben geen engel geworden

Huil, kreun, schreeuw - noem het wat je wilt, oude man

Het kan me niet schelen, de paden van mijn lot leiden naar een doodlopende weg

De laatste manier, de laatste mijl

Vergeef iedereen die ik kende, maar ik ben geen engel geworden

Huil, kreun, schreeuw - noem het wat je wilt, oude man

Het kan me niet schelen, de paden van mijn lot zijn doodgelopen

Laatste adem, laatste traan

Vergeef iedereen die ik kende, maar ik ben geen engel geworden