Strategia del terrore - Noyz Narcos

Rit:

Ho 10 stelle sulle spalle, 5 per la co**, allergico a divise, distintivi e

servi dello stato.

Insicurezza nun ce so mai stato, spingo a stecca sul pedale,

tengo accelerato.

Rinnegato dallo stato non amo la polizia, non credo alle

vostre leggi ed aspetto la profezia.

Se la terra salta in aria non starò nella

bara, mi troverai sopra la roccia in alto ancora in gara.

Aban:

E' il malessere che ci accumuna, lupi sotto questa luna, di notte in giro a

caccia di fortuna.

Oltre i limiti della paura, quando non c'è una cura,

perchè il dolore spezza il cuore ma non c'è frattura.

Cambia la caratura e il

peso di quello che dici, cambia il valore di un abbraccio e quello dei sorrisi.

Pochi nomi, pochi visi restano scolpiti, la mia memoria va a puttane tranne

per gli amici.

Se questo è l’anno della fine non importa, ho gia scolpito la

mia storia in alto sopra questa roccia.

Ogni boccia che tracanno giù la alzo

per la family, per ogni mio compare chiuso in cella coi suoi demoni.

Tu credici non mollo manco morto incudia all’altro mondo, porto scompiglio sei

in mutande in mano penna e foglio, è tutto cio che voglio e presto metto quel

sedile, concedo il massimo oltre la linea del confine.

Rit:

Ho 10 stelle sulle spalle, 5 per la co**, allergico a divise, distintivi e

servi dello stato.

Insicurezza nun ce so mai stato, spingo a stecca sul pedale,

tengo accelerato.

Rinnegato dallo stato non amo la polizia, non credo alle

vostre leggi ed aspetto la profezia.

Se la terra salta in aria non starò nella

bara, mi troverai sopra la roccia in alto ancora in gara.

Rit:

Ik heb 10 sterren op mijn schouders, 5 voor de co **, allergisch voor uniformen, badges en

dienaren van de staat.

Onzekerheid die ik nooit heb gekend, ik trap hard op het pedaal

Ik blijf accelereren.

Staatsafvallige Ik hou niet van de politie, ik geloof niet in

uw wetten en ik wacht op de profetie.

Als de aarde ontploft, blijf ik niet binnen

doodskist, je vindt me bovenop de rots die nog steeds strijdt.

Een verbod:

Het is de malaise die ons, wolven onder deze maan, 's nachts verzamelt

fortuin jagen.

Voorbij de grenzen van angst, als er geen genezing is,

omdat pijn het hart breekt, maar er is geen breuk.

Verander de karaat en de

gewicht van wat je zegt, verandert de waarde van een knuffel en die van een glimlach.

Weinig namen, weinig gezichten blijven gegraveerd, mijn geheugen gaat naar de hel behalve

voor vrienden.

Als dit het jaar van het einde is, maakt het niet uit, ik heb de

mijn verhaal hoog boven deze rots.

Elke kom die ze naar binnen slikken, til ik hem op

voor het gezin, voor elk van mijn optredens opgesloten in een cel met zijn demonen.

Geloof ons, ik geef zelfs de dode niet op aan de andere wereld, je bent een reden voor verwarring

in mijn ondergoed pen en papier, dat is alles wat ik wil en binnenkort zal ik dat aantrekken

stoel, ik verleen het maximum voorbij de grenslijn.

Rit:

Ik heb 10 sterren op mijn schouders, 5 voor de co **, allergisch voor uniformen, badges en

dienaren van de staat.

Onzekerheid die ik nooit heb gekend, ik trap hard op het pedaal

Ik blijf accelereren.

Staatsafvallige Ik hou niet van de politie, ik geloof niet in

uw wetten en ik wacht op de profetie.

Als de aarde ontploft, blijf ik niet binnen

doodskist, je vindt me bovenop de rots die nog steeds strijdt.