Innate 13 - Noumena

At times my empty and tangled eyes betray

To believe this I need more than mere faith

In this cold and desolate ward of mind

Intoxicated truth I bear inside

At times this shattered being is lost

For it all is gone I’ve sharpened the blade in my dreams

In alteration I have broken old entities

In a kind of mental subtraction

Everything fades and everything dies for a while

Come my fierce and lonely grave

Enter my bleeding dreams

Come and be where it all ends

Everytime when I surge inside

The bleaker desire, more painful demise

For aeons I’ve worn black spirit disguise

For all things to come I shiver inside

To taint the world with blood at times

This shattered being is lost

This endeavour is not worth all esteem

As a birthmark I’m stained with number 13

For a desolate mind can’t be divine

All illusions can’t last more than for a while

Carved is a number into my skin imprisoned in all these cages

Soms verraden mijn lege en verwarde ogen

Om dit te geloven heb ik meer nodig dan alleen maar geloof

In deze koude en desolate wijk van geest

Bedwelmde waarheid die ik van binnen draag

Soms is dit verbrijzelde wezen verloren

Want alles is weg, ik heb het mes geslepen in mijn dromen

Ter vervanging heb ik oude entiteiten verbroken

In een soort mentale aftrekking

Alles vervaagt en alles sterft voor een tijdje

Kom mijn woeste en eenzame graf

Betreed mijn bloedende dromen

Kom en wees waar het allemaal eindigt

Elke keer als ik naar binnen storm

Het somberder verlangen, pijnlijker overlijden

Eeuwenlang heb ik zwarte geestvermomming gedragen

Voor alles wat komen gaat, huiver ik van binnen

Om de wereld af en toe met bloed te besmeuren

Dit verbrijzelde wezen is verloren

Dit streven is niet alle achting waard

Als moedervlek ben ik bevlekt met nummer 13

Want een desolate geest kan niet goddelijk zijn

Alle illusies kunnen niet langer duren dan een tijdje

Gesneden is een nummer in mijn huid, opgesloten in al deze kooien