Slain Memories - Noumena

He came by the shore

From dark, so sick so frail

In gloom of his eyes

The fear he couldn’t restrain

I’ll try to capture the feeling

I’m feeling inside

I won’t hide it

I’m second to none

I want to enter my pain

My slain memories

My final atrocity

I’m second to none

As time has passed by

No trust, no place for relief

I will adopt my fate

My desire was more than this

Falling into infinity

This is, who I, this is who I am

Washed by the waves

Embraced by the infinite sea

Nevermore, the darkest deed

For the one once beside me

Hij kwam langs de kust

Van het donker, zo ziek zo broos

In de somberheid van zijn ogen

De angst die hij niet kon bedwingen

Ik zal proberen het gevoel vast te leggen

Ik voel me van binnen

Ik zal het niet verbergen

Ik ben ongeëvenaard 

Ik wil mijn pijn invoeren

Mijn gedode herinneringen

Mijn laatste gruweldaad

Ik ben ongeëvenaard 

Naarmate de tijd verstrijkt

Geen vertrouwen, geen plaats voor opluchting

Ik zal mijn lot overnemen

Mijn wens was meer dan dit

Vallen in het oneindige

Dit is, wie ik, dit is wie ik ben

Gewassen door de golven

Omarmd door de oneindige zee

Nooit meer, de donkerste daad

Voor die ene keer naast mij