Burden Of Solacement - Noumena

The sun draws a line, how scathing, divine

Yet under cold grief I shiver like a leaf in October gale

My skin turns so pale and feels burning sore

It happens once more

Release me from this guilt

Set me free out of this hell

Will you bring solace when this pain floods my soul?

As anger abates deep sorrow awaits

I’m drained and alone

On the edge of the unknown

De zon trekt een lijn, hoe vernietigend, goddelijk

Maar onder koud verdriet huiver ik als een blad in de oktoberstorm

Mijn huid wordt zo bleek en voelt brandend pijnlijk

Het gebeurt nog een keer

Bevrijd me van deze schuld

Bevrijd me uit deze hel

Zal je troost brengen wanneer deze pijn mijn ziel overspoelt?

Terwijl woede afneemt, wacht diep verdriet

Ik ben leeg en alleen

Aan de rand van het onbekende