Death Walks With Me - Noumena

The night falls and buries the dreams

Age anew didn’t wane

Howling wind from the distance

Veils death underneath

Sea of lies burned to skin and truth written in sand

Scream for me, humanity, nothing you know

Dead and buried, nothing you learn

Walk away and nothing you’ll win

Light the torch and you’ll burn

Joys are woven from sorrows

As your days grow short

Goodbye autumn breeze

Death walks with me

In this chapter of hate

The howling wind forges the man anew

They imitate life

They die as the autumn begins to fall

In this chapter of hate

The night enshrines the dreams

We’re walking now hand in hand

We storm to the stars and create the burning scars

Everything ends, mankind’s last breath

Never again, again and again, nothing we learn

Hope was lost, mankind wiped away

Never again, again and again, nothing we learn

De nacht valt en begraaft de dromen

Leeftijd nam niet af

Huilende wind uit de verte

Sluiert de dood eronder

Zee van leugens op de huid en waarheid geschreven in zand

Schreeuw voor mij, de mensheid, niets weet je

Dood en begraven, niets wat je leert

Loop weg en je wint niets

Steek de fakkel aan en je zult branden

Vreugden zijn geweven uit verdriet

Naarmate je dagen korter worden

Dag herfstbries

De dood loopt met mij mee

In dit hoofdstuk over haat

De huilende wind smeedt de man opnieuw

Ze imiteren het leven

Ze sterven als de herfst begint te vallen

In dit hoofdstuk over haat

De nacht verankert de dromen

We lopen nu hand in hand

We stormen naar de sterren en creëren de brandende littekens

Alles eindigt, de laatste adem van de mensheid

Nooit meer, opnieuw en opnieuw, niets wat we leren

Hoop was verloren, de mensheid weggevaagd

Nooit meer, opnieuw en opnieuw, niets wat we leren