Soltanto un gioco - Nomadi

Contava fino a venti piano piano

La faccia contro il muro del cortile

Sapeva ormai dove lei si nascondeva

Faceva finta anche di non vedere

Poi di corsa usciva dal suo posto

Ma la prendeva sempre, la stringeva

Solo un gioco sì, solo un gioco, sai

Quant’era bella

Solo un gioco, sai, solo un gioco ormai

Ma lei rideva

La bottega del paese era un bazar

Era meglio che sulle giostre

E dalle porte consumate lui guardava

Lei faceva un po' la signorina

Si girava svelta, sì

E la lingua gli mostrava

Il sorriso gli negava

Soltanto un gioco sì, soltanto un gioco, sai

Quant’era bella

Solo un gioco, sai, solo un gioco, ma…

Ma le piaceva

Un giorno uguale gli sembrava

E guardava nel cortile

C’era un camion molto grande

E degli uomini robusti

Tutta scossa nel cappotto

Stava ferma, non rideva

E guardandolo, piangendo

Ha aperto le sue mani

Solo un gioco sì, solo un gioco, sai

Ma andava via

Soltanto un gioco, sai, soltanto un gioco

Ma lui piangeva

«E' tornata!»

gli hanno detto

Quella sera i vecchi amici

Gli parlavano di lei

Come fosse la più bella

È entrata all’improvviso

Per telefonare, sì, ma lui

Ha visto i suoi occhi

Sempre quelli

Soltanto un gioco sì, solo un gioco che…

Che le piaceva

Solo un gioco, sai, solo un gioco, sì

Ma lei rideva

Lui si è messo lì vicino

«Sono arrivata, sì, sto bene

Il tempo è bello, lui rimane

Solo qualche giorno

Poi adesso è giù, ciao, ci sentiamo»

Si è girata ed il suo viso

È diventato come quando lei correva

Soltanto un gioco sì, solo un gioco, sai

Quant’era bella

Solo un gioco, sai, solo un gioco ormai

Ma lei rideva

Soltanto un gioco sì, soltanto un gioco, sai

Ma andava via

Solo un gioco, sai, solo un gioco ormai

Quant’era bella

Het telde tot twintig plattegronden

Kijk haar tegen de muur van de binnenplaats aan

Hij wist nu waar ze zich verstopte

Hij deed ook alsof hij het niet zag

Toen rende hij uit zijn stoel

Maar hij pakte het altijd, hield het stevig vast

Gewoon een spel, ja, maar een spel, weet je

Wat was ze mooi

Gewoon een spel, weet je, gewoon een spel nu

Maar ze lachte

De dorpswinkel was een bazaar

Het was beter dan op de ritten?

En vanuit de versleten deuren keek hij toe

Ze was een beetje een jonge dame

Ze draaide zich snel om, ja

En de tong liet hem zien

De glimlach ontkende hem

Alleen een spel ja, alleen een spel, weet je

Wat was ze mooi

Gewoon een spel, weet je, gewoon een spel, maar...

Maar ze vond het leuk

Het leek hem dezelfde dag

En hij keek naar de binnenplaats

Er was een hele grote vrachtwagen

En sterke mannen

Helemaal geschud in haar jas

Ze stond stil, ze lachte niet

En huilend naar hem kijkend

Hij opende zijn handen

Gewoon een spel, ja, maar een spel, weet je

Maar het ging weg

Gewoon een spel, je weet wel, gewoon een spel

Maar hij huilde

"Ze is terug!"

ze vertelden hem

Oude vrienden die avond

Ze spraken met hem over haar

Alsof het de mooiste is

Ze kwam plotseling binnen

Bellen, ja, maar hem

Hij zag zijn ogen

altijd die

Alleen een spel ja, alleen een spel dat ...

Dat ze het leuk vond

Gewoon een spel, weet je, gewoon een spel, yeah

Maar ze lachte

Hij stond in de buurt

"Ik ben aangekomen, ja, het gaat goed

Het is mooi weer, hij blijft

Alleen maar een paar dagen

Dan is het nu naar beneden, doei, laten we praten "

Ze draaide zich om en haar gezicht

Het werd zoals toen ze rende

Gewoon een spel, ja, maar een spel, weet je

Wat was ze mooi

Gewoon een spel, weet je, gewoon een spel nu

Maar ze lachte

Alleen een spel ja, alleen een spel, weet je

Maar het ging weg

Gewoon een spel, weet je, gewoon een spel nu

Wat was ze mooi