Nè gioia nè dolore - Nomadi

Ogni cosa ha una fine

anche questa nostra citta'

dove tutto e' veloce e brillante

dove scorre la civilta'

ed i pensieri si infrangono

in un muro di nostalgia

con questo vento un po' elettrico

con questa voglia di poesia

instrumental

ogni cosa ha una fine

nella campagna solitaria

dove si respira un’altra aria

un’altra aria

un’aria che la senti in bocca

e che ti sembra di masticare

con quella voglia di rotolarsi

sulla terra a fare l’amore

nei tuoi occhi adesso

non leggo niente adesso

ne' gioia ne' dolore

ne' gioia ne' dolore

uno sguardo fermo

immobile ed eterno

ne' noia ne' stupore

ne' noia ne' stupore

na na na na na na na

na na na na

na na na na na na

na na na na na na na

na na na na

na na na na

ogni cosa ha una fine

ma ogni viaggio verso il sole

sembra sempre senza ritorno

quando si torna si sta male

e si vorrebbe tornare a volare

in ogni istante del nostro tempo

ma ci troviamo a graffiare l’aria

incollati ad un pavimento

instrumental

ogni cosa ha una fine

anche nel nostro cuore

con quel sentimento

che a volte ci fa impazzire

ci fa sentire come dei leoni

padroni della nostra terra

poi d’improvviso cavalieri

che hanno perduto la guerra

nei tuoi occhi adesso

non leggo niente adesso

ne' gioia ne' dolore

ne' gioia ne' dolore

uno sguardo fermo

immobile ed eterno

ne' gioia ne' stupore

ne' gioia ne' stupore

na na na na na na na

na na na na

na na na na na na

na na na na na na na

na na na na

na na na na

ogni cosa ha una fine

anche la nostra storia

non sara' una sconfitta

non sara' una vittoria

non sara' carnevale

non sara' un funerale

non potremo volare

non sapremo star male

na na na na na na na

na na na na

na na na na na na

na na na na na na na

na na na na

na na na na na na

na na na na na na na

na na na na

na na na na na na

na na na na na na na

na na na na

na na na na

Alles heeft een eind

deze stad van ons ook

waar alles snel en briljant is

waar de beschaving stroomt

en gedachten crashen

in een muur van nostalgie

met deze ietwat elektrische wind

met dit verlangen naar poëzie

instrumentaal

alles heeft een eind

op het eenzame platteland

waar je een andere lucht kunt inademen

een andere lucht

een lucht die je in je mond voelt

en dat je zin hebt om te kauwen

met dat verlangen om rond te rollen

op aarde om de liefde te bedrijven

in jouw ogen nu

Ik lees nu niets

noch vreugde noch pijn

noch vreugde noch pijn

een vaste blik

onbeweeglijk en eeuwig

geen verveling of verbazing

geen verveling of verbazing

na na na na na na na

na na na na

na na na na na na

na na na na na na na

na na na na

na na na na

alles heeft een eind

maar elke reis naar de zon

lijkt altijd geen terugkeer te hebben

als je terugkomt voel je je slecht

en je zou graag weer willen vliegen

in elk moment van onze tijd

maar we merken dat we in de lucht krabben

vastgelijmd aan een vloer

instrumentaal

alles heeft een eind

zelfs in ons hart

met dat gevoel

dat maakt ons soms gek

geeft ons het gevoel dat we leeuwen zijn

meesters van ons land

dan plotseling ridders

wie heeft de oorlog verloren?

in jouw ogen nu

Ik lees nu niets

noch vreugde noch pijn

noch vreugde noch pijn

een vaste blik

onbeweeglijk en eeuwig

noch vreugde noch verbazing

noch vreugde noch verbazing

na na na na na na na

na na na na

na na na na na na

na na na na na na na

na na na na

na na na na

alles heeft een eind

ook onze geschiedenis

het zal geen nederlaag zijn

het zal geen overwinning zijn

het wordt geen carnaval

het wordt geen begrafenis

we kunnen niet vliegen

we zullen niet weten hoe we ons slecht moeten voelen

na na na na na na na

na na na na

na na na na na na

na na na na na na na

na na na na

na na na na na na

na na na na na na na

na na na na

na na na na na na

na na na na na na na

na na na na

na na na na