L'arte degli amanti - Nomadi

Se mi guardo per un attimo

di sfuggita nel portone di un palazzo

si rispecchia un lampo o un bagliore che non so

se son io o?

la coda del diavolo

se mi guardo nell’attimo distratto

in cui tento di dominare il vento quel che vedo

non?

l’anima di un santo e neanche un incornato sposo

se puoi non farmi altre domande

adesso basta vaghiamo nella nebbia

nessuno conosce nessun’altro puoi guardarmi negli occhi

?

tutto scritto qui dammi l’ardore di notti infedele

scuoti il mio sonno docile ed arreso

fa che io ceda a sogni ardenti

e dammi amore si ma che sia grande

non una storia letta con il testo a fronte

e niente schiavit?

n?

tradimenti

?

questa la sottile arte degli amanti.

Io non so se conosci quel che sei

o sei quello che volevi somigliare ma temo che

basti un po' di sole a scioglierci le ali e abbagliarci sai

se poi guardo quell’attimo preciso in cui

la distanza tra due punti diversissimi

non?

pi?

lontana impercorribile

in quell’attimo le convinzioni cambiano

ma ti prego non farmi altre domande adesso

vedi non so pi?

neanche parlarne

nessuno possiede nessun altro lo sai

ma guardami negli occhi?

tutto scritto qui

e dammi l’ardore di notti infedeli

scuoti il mio sonno docile ed arreso

fa che io ceda a sogni ardenti e dammi amore si

ma che sia grande non una storia letta con il testo a fronte

e niente schiavit?

n?

tradimenti

?

questa la sottile arte degli amanti.

Als ik even naar mezelf kijk

in het voorbijgaan door de deur van een gebouw

het weerkaatst een flits of een schittering die ik niet ken

als ik het ben of?

de staart van de duivel

als ik naar mezelf kijk in het afgeleide moment

waarin ik de wind probeer te domineren wat ik zie

niet?

de ziel van een heilige en niet eens een gespierde echtgenoot

als je kunt, stel me dan geen vragen meer

laten we nu gewoon in de mist dwalen

niemand kent iemand anders je kunt me in de ogen kijken

?

alles wat hier is geschreven, geeft me de hitte van ontrouwe nachten

schud mijn volgzame en overgegeven slaap

laat me toegeven aan brandende dromen

en geef me liefde ja maar het is geweldig

geen verhaal gelezen met de tekst er tegenover

en geen slavernij?

n?

verraad

?

dit is de subtiele kunst van geliefden.

Ik weet niet of je weet wat je bent

of ben je hoe je eruit wilde zien, maar ik ben bang dat

een beetje zon is genoeg om onze vleugels te doen smelten en ons te verblinden, weet je?

als ik dan naar dat precieze moment kijk waarop

de afstand tussen twee heel verschillende punten

niet?

pi?

ver onbegaanbaar

op dat moment veranderen de overtuigingen

maar stel me nu alsjeblieft geen vragen meer

zie je dat ik het niet meer weet?

praat er niet eens over

niemand bezit niemand anders die je kent

maar kijk me in de ogen

allemaal hier geschreven

en geef me de hitte van ontrouwe nachten

schud mijn volgzame en overgegeven slaap

laat me toegeven aan brandende dromen en geef me liefde ja

maar dat het geen verhaal is dat wordt gelezen met de tekst naar voren

en geen slavernij?

n?

verraad

?

dit is de subtiele kunst van geliefden.