Guai se... - Nomadi

Nella grande città

Ricoperta dalla polvere

Son rimasti solo in due

Lontani quattro miglia

Sulla strada principale

Ognuno pensa: «Sì, lo so

Sono rimasto solo io, sono solo»

Sopravvissuti per un caso

Alla grande distruzione

Quando il vento separò

Terre emerse da gran tempo

Qualche Dio li portò

Dalle magiche montagne

Dalle magiche montagne

Giù in città, città

Lui ricorda ancora bene

Le parole tramandate:

«Quando il mondo tremerà

Solo un uomo ed una donna

Rimarranno, chi lo sa

A ricordare, poi pensare

Ma un ombra bianca ci sarà

Guai se…

Guai se…

Guai se…

Guai se…»

Nella grande città

Ricoperta dalla polvere

Son rimasti solo in due

Lontani solo un passo

Sulla strada principale

Le mani son vicine

Ma un’ombra bianca è già nel cielo

È già nel cielo

Quando il sole si spostò

Dalla sua costellazione

Ed il mare separò

Terre emerse da gran tempo

Qualche Dio li portò

Dalle magiche montagne

Dalle magiche montagne

Giù in città, città

Lui ricorda ancora bene

Le parole di quel vecchio:

«Quando il mondo tremerà

Solo un uomo ed una donna

Un mondo nuovo nascerà

Sotto un cielo senza stelle

Sotto un mondo antico e perso

Guai se…

Guai se…

Guai se…

Guai se…»

«Guai se…

Guai se…

Guai se…

Guai se…»

In de grote stad

Bedekt met stof

Er zijn er nog maar twee

vier mijl afstand

Op de hoofdweg

Iedereen denkt: "Ja, ik weet het"

Ik ben alleen gelaten, ik ben alleen "

Overleven door een zaak

Tot de grote vernietiging

Toen de wind ging liggen

Landen ontstonden voor een lange tijd

Sommige God bracht hen

Van de magische bergen

Van de magische bergen

Naar de stad, stad

Hij herinnert het zich nog goed

De overgeleverde woorden:

"Als de wereld zal beven"

Slechts één man en één vrouw

Ze blijven, wie weet

Om te onthouden, dan om te denken

Maar er zal een witte schaduw zijn

Wee u als...

Wee u als...

Wee u als...

Wee u als..."

In de grote stad

Bedekt met stof

Er zijn er nog maar twee

Slechts een stap verwijderd

Op de hoofdweg

De handen zijn dichtbij

Maar er is al een witte schaduw in de lucht

Het is al in de lucht

Toen de zon bewoog

Van zijn sterrenbeeld

En de zee scheidde

Landen ontstonden voor een lange tijd

Sommige God bracht hen

Van de magische bergen

Van de magische bergen

Naar de stad, stad

Hij herinnert het zich nog goed

De woorden van die oude man:

"Als de wereld zal beven"

Slechts één man en één vrouw

Er wordt een nieuwe wereld geboren

Onder een sterrenloze hemel

Onder een oude en verloren wereld

Wee u als...

Wee u als...

Wee u als...

Wee u als..."

"Wee u als...

Wee u als...

Wee u als...

Wee u als..."