Ed io - Nomadi

Ed io sono ancora qui a cantare

Come quando si diceva «non potete giudicare»

Ho visto passare le stagioni

Ho cantato altre canzoni

Ho imparato ad ascoltare

Ho sperato che cambiasse il mondo

E ho lottato e ho cantato che ormai è già morto Dio

Oggi che sperare sembra un lusso

C'è chi parla di riflusso e si rifugia nel privato

Elena ha il suo lupo e una pistola

Va a vivere da sola

Dice che ha dimenticato

E ho visto passare tanta gente

Qualcuno ha raccontato che cantare serve a niente

Poi a volte scopri che non sai perché vivi

Cosa fai, se è miracolo o follia

Se gli anni che passano sono tanti

La ragione per cui canti

Può esser solo nostalgia

Ma se so cantare dentro al tempo

Se sto al ritmo della storia

Forse c'è ancora scampo

E sopra i miei mucchi di memoria

Io continuerò a cantare…

En ik ben hier nog steeds aan het zingen

Zoals toen ze zeiden "je kunt niet oordelen"

Ik heb de seizoenen voorbij zien gaan

Ik zong andere liedjes

Ik heb leren luisteren

Ik hoopte dat het de wereld zou veranderen

En ik vocht en zong dat God nu al dood is

Vandaag lijkt die hoop een luxe

Er zijn mensen die over eb spreken en hun toevlucht zoeken in privé

Elena heeft haar wolf en een geweer

Ze gaat alleen wonen

Hij zegt dat hij het vergeten is

En ik zag veel mensen voorbij gaan

Iemand zei dat zingen zinloos is

Dan merk je soms dat je niet weet waarom je leeft

Wat doe je, als het een wonder of waanzin is?

Als de jaren die voorbij gaan vele zijn

De reden waarom je zingt

Het kan alleen maar nostalgie zijn

Maar als ik op tijd kan zingen

Als ik in het ritme van de geschiedenis blijf

Misschien is er nog steeds geen ontsnapping

En boven mijn stapels geheugen

Ik zal blijven zingen...