Due re senza corona - Nomadi

«Il tempo in fondo

Il futuro che attende

Quello sognato

Quello che è stato

Solito moto

A doppio senso

Passo a passo…

Ed ecco una storia.

la storia

Il tempo gioca un ruolo essenziale

Sui miei pensieri, sulla strada

Da fare e segna nella memoria

Eventi…

Ed ecco una storia, la storia.

Un filo breve che ci lega

Siamo una cosa sola

Due re senza corona

Un equilibrio perso sotto questo cielo

Siamo una cosa sola

Due foglie controvento

Due specchi con un solo

Fuoco di riflesso!

Solo una voce

Solo una voce!

Il vento è un cerchio

E muove lentamente

Le leve del gioco della vita

Da vivere insieme

Ed ecco una storia… la storia

Un filo breve che ci lega

Siamo una cosa sola

Due re senza corona

Un equilibrio perso sotto questo cielo

Siamo una cosa sola

Due corpi senza un velo

Due specchi con un solo

Fuoco di riflesso!

Solo una voce

Solo una voce!

E se la vita a volte può sorprenderci

Saremo pronti a dire un altro no,

Costretti a volte anche un po' a difenderci

Due mani a pugno chiuso siamo noi!

Siamo una cosa sola

Due re senza corona

Un equilibrio perso sotto questo cielo

Siamo una cosa sola

Due foglie controvento

Due specchi con un solo

Fuoco di riflesso!

Solo una voce

Solo una voce!"

«Tijd tenslotte

De toekomst die wacht

Degene waar je van droomde

Wat het was

Gebruikelijke motorfiets

Tweerichtingsverkeer

Stap voor stap…

En hier is een verhaal.

geschiedenis

Tijd speelt een essentiële rol

In mijn gedachten, onderweg

Doen en markeren in het geheugen

Evenementen ...

En hier is een verhaal, het verhaal.

Een korte draad die ons bindt

Wij zijn een

Twee koningen zonder kroon

Een evenwicht verloren onder deze hemel

Wij zijn een

Twee bladeren tegen de wind in

Twee spiegels met slechts één

Reflex vuur!

Slechts één stem

Gewoon een gerucht!

De wind is een cirkel

En het beweegt langzaam

De hefbomen van het spel van het leven

Samen wonen

En hier is een verhaal... het verhaal

Een korte draad die ons bindt

Wij zijn een

Twee koningen zonder kroon

Een evenwicht verloren onder deze hemel

Wij zijn een

Twee lichamen zonder sluier

Twee spiegels met slechts één

Reflex vuur!

Slechts één stem

Gewoon een gerucht!

En als het leven ons soms kan verrassen

We zullen klaar zijn om nog een nee te zeggen,

Soms zelfs een beetje gedwongen om onszelf te verdedigen

We zijn twee handen in gebalde vuisten!

Wij zijn een

Twee koningen zonder kroon

Een evenwicht verloren onder deze hemel

Wij zijn een

Twee bladeren tegen de wind in

Twee spiegels met slechts één

Reflex vuur!

Slechts één stem

Gewoon een stem!"