Graining Enamel - Noisem

Sinking stomachs, repulsed memory

Grow miles up veins

Creep like vines into the soul

Entangled, unable to detach

Twist and rot, to the beat of life

With the failed attempt to adjust

Thrown away, growing today

The suffering can no longer stop

It bleeds blue

Dwelling in the color of fingertips

Shouting silent

As the agony firmly hits the wall

The greying skies become earthbound

Stuck in the dirt below me

Cascading the walls

Surrounding the landscape

Dimming time approaches

Ripping lungs rupture

The stomach sinks deeper

As the knife protrudes quicker

The nightmare still lingers

Within a thread

Woven into a barren mind

Seeds of your insanity, impregnated my words

Years pass, yet the clay still molds

Nothing

Zinkende magen, afgestoten geheugen

Groei mijlen in je aderen

Kruip als wijnstokken in de ziel

Verstrikt, niet in staat om los te maken

Draai en rot, op het ritme van het leven

Met de mislukte poging om aan te passen

Weggegooid, groeiend vandaag

Het lijden kan niet langer stoppen

Het bloedt blauw

Wonen in de kleur van vingertoppen

Stil schreeuwen

Terwijl de pijn stevig de muur raakt

De grijze lucht wordt aards

Vast in het vuil onder me

De muren laten vallen

Rondom het landschap

Dimtijd nadert

Rippende longen scheuren

De maag zakt dieper weg

Omdat het mes sneller uitsteekt

De nachtmerrie blijft hangen

Binnen een draad

Verweven in een onvruchtbare geest

Zaden van je waanzin, geïmpregneerd mijn woorden

Jaren gaan voorbij, maar de klei vormt nog steeds

Niets