Grief to Master - Noctiferia

Of wretched god and sullen ties

Is nothing hard for me to think

Yet, I rather think of something far

More admissible

Sour face of just thoughts

I disincline!

Forcing you at cold death torment

Laugh not certain when you die

There is no such hope as the end

No hope is given until you fry

Coventrizing ownself to pus, and

Cowardice

I despise!

A leerlike tantrum in my eyes

Seek no death nor hope

Defile is my foe

Cross the line to life

Cross the line to life!

Heed the seething of my heart

Which I’ve sent to the burning realms

And even if God gave me torment

And tried to cleanse my soul

A mortal man with mortal sin

Hate within remains

Now life begin!

Twine in thoughts of the arriving

Twine through the archaean

Athwart the etherial luminary singe

I claim the death of pain

Forced to admit the nature of enough

And rend the cloth of done

The locution enmity is gone

A mortal man with mortal sin

Hate within remains

Heed the seething of my heart

Which I’ve sent to the burning realms

Heed the seething of my heart

Which I’ve sent to the burning realms

Ebonrinded now returns Yet pure

Hear not a far cry of fraudulent!

Fear not a far cry of fraudulent dream…

Van ellendige god en sombere banden

Is er niets moeilijks voor mij om na te denken?

Toch denk ik liever aan iets ver weg

Meer toelaatbaar

Zuur gezicht van alleen maar gedachten

Ik keur het af!

Je dwingen tot een koude doodskwelling

Lach niet zeker wanneer je sterft

Er is geen hoop als het einde

Er is geen hoop totdat je frituurt

Coventrizing van zichzelf tot pus, en

Lafheid

Ik veracht!

Een leerachtige driftbui in mijn ogen

Zoek geen dood of hoop

Defile is mijn vijand

Steek de grens over naar het leven

Overschrijd de grens tot leven!

Luister naar het ziedende van mijn hart

Die ik naar de brandende rijken heb gestuurd

En zelfs als God me kwelling gaf

En probeerde mijn ziel te reinigen

Een sterfelijke man met doodzonde

Haat binnen blijft

Nu begint het leven!

Twijn in gedachten aan de aankomst

Twijn door de archaïsche

Dwars door de etherische lichtgevende singe

Ik claim de dood van pijn

Gedwongen om de aard van genoeg toe te geven

En scheur de doek van klaar

De vijandschap van de locutie is weg

Een sterfelijke man met doodzonde

Haat binnen blijft

Luister naar het ziedende van mijn hart

Die ik naar de brandende rijken heb gestuurd

Luister naar het ziedende van mijn hart

Die ik naar de brandende rijken heb gestuurd

Ebonrinded keert nu terug, maar toch puur

Hoor geen verre kreet van frauduleus!

Vrees geen verre schreeuw van frauduleuze dromen...