Speechless - No Consequence

Out on the edge, you stand alone.

A shallow, worthless hole, nowhere to turn, you’re lost within yourself.

The reflection in front of you cuts, deeper, it cuts you to the bone.

How can you do this to yourself?

You’re just an empty shell.

You leave me

speechless.

With no remorse, you just carry on.

A self-destructive path tears you away, from reality.

Disregarding, who you are.

Lost, drifting, further away.

Out on the edge, you stand alone.

An empty shell of who you used to be.

Are you gonna give up here and now, or face this misery?

Misery.

Your inner conflict, it breeds like a disease.

How can you do this to yourself, you’re just an empty shell, you leave me

speechless.

With no remorse, you just carry on, masking the truth with fear again.

Disregarding, who you are.

Who you are.

Do you even know yourself?

Hollow existence, fragments fall away.

How can you do this to yourself?

A truth to know should be plain to see.

The time has come for you to dream free.

The fragments fall away, they fade away.

Out on the edge, you stand alone.

Conscious now of who you used to be.

The mirror shattered your shallow mask, no longer consumed by vanity.

Open your eyes to see the light?

Feel it move across your face.

It shines from within.

You’re speechless.

Aan de rand staat u alleen.

Een ondiep, waardeloos gat, nergens heen, je bent verdwaald in jezelf.

De reflectie voor je snijdt, dieper, het snijdt je tot op het bot.

Hoe kun je jezelf dit aandoen?

Je bent gewoon een lege huls.

Je verlaat me

sprakeloos.

Zonder spijt ga je gewoon door.

Een zelfdestructief pad rukt je weg van de realiteit.

Zonder rekening te houden met wie je bent.

Verdwaald, drijvend, verder weg.

Aan de rand staat u alleen.

Een lege huls van wie je was.

Geef je het hier en nu op, of ga je deze ellende onder ogen?

Ellende.

Je innerlijke conflict, het kweekt als een ziekte.

Hoe kun je jezelf dit aandoen, je bent gewoon een lege huls, je verlaat me

sprakeloos.

Zonder spijt ga je gewoon door en verberg je de waarheid weer met angst.

Zonder rekening te houden met wie je bent.

Wie je bent.

Ken je jezelf eigenlijk wel?

Hol bestaan, fragmenten vallen weg.

Hoe kun je jezelf dit aandoen?

Een waarheid om te weten moet duidelijk zijn om te zien.

Het is tijd om vrij te dromen.

De fragmenten vallen weg, ze vervagen.

Aan de rand staat u alleen.

Bewust nu van wie je vroeger was.

De spiegel verbrijzelde je ondiepe masker, niet langer verteerd door ijdelheid.

Je ogen openen om het licht te zien?

Voel hoe het over je gezicht beweegt.

Het schijnt van binnenuit.

Je bent sprakeloos.