Несмышлёный - Ник Ефремов

Я давно задаю тебе один вопрос,

Этот вопрос мучает долго и всерьёз,

Я не помню как попали мы сюда,

Я не знаю как мы выберемся оттуда, и куда,

Не пойму я: что, зачем, и почему?

Почему мне приходится кричать об этом одному,

Как корова кричит своё «Му»,

Не пойму.

Кто ты на самом деле?

Кто мы на самом деле?

Кто ты на самом деле?

Кто мы на самом деле?

Я спросил у всех на свете:

Кто же мы на самом деле?

Но никто мне не ответил,

Кто же мы на самом деле?

(Я спросил)

(Я узнал)

Ik stel je al een hele tijd een vraag,

Deze vraag kwelt me ​​voor een lange tijd en serieus,

Ik weet niet meer hoe we hier kwamen

Ik weet niet hoe we daar wegkomen, en waar,

Ik begrijp het niet: wat, waarom en waarom?

Waarom moet ik er alleen over schreeuwen?

Als een koe die zijn "Mu" schreeuwt

Ik begrijp het niet.

Wie ben je eigenlijk?

Wie zijn we eigenlijk?

Wie ben je eigenlijk?

Wie zijn we eigenlijk?

Ik vroeg iedereen in de wereld:

Wie zijn we eigenlijk?

Maar niemand antwoordde mij

Wie zijn we eigenlijk?

(Ik vroeg)

(Ik heb ontdekt)