Les excuses exquises - Nicolas Fraissinet

A trop s’en vouloir on ne sait plus à quels déboires on avait crus pour qu’on

se sépare de vue

Trop fiers pour se voir on a conclu malgré les arguments perdus que nos c urs

avaient disparu

Comme quoi il faudrait que l’on s’avise que les excuses se font exquises quand

c’est le c ur qui les tamise d’amour

Comme quoi il faudrait qu’on se le dise que cette envie qui nous attise nous

rappelle nos terres promises

Faut-il vraiment croire ce temps déchu pour le savoir on s’est battu si bien

que l’orage a tenu

Cette belle histoire qu’on a connue, je lui prépare une autre issue que cet

acharnement déçu

Tu vois il faudrait que l’on s’avise que les excuses se font exquises quand

c’est le c ur qui les tamise d’amour

Tu vois il faudrait qu’on se le dise que cette envie qui nous attise nous

rappelle nos terres promises

Viens par là qu’on se regarde

Sans la rancoeur en avant-garde

Sans ces erreurs qui nous lézardent

Car tu vois bien qu’il nous tarde qu’on se garde un avenir

A tant se vouloir on ne sait plus à quels déboires on avait crus pour qu’on se

sépare de vue

Heureux de se voir on a conclu avec les armées disparues que nos c urs étaient

revenus

Tu vois il fallait que l’on s’avise que les excuses se font exquises quand

c’est le c ur qui les tamise d’amour

Tu vois il fallait qu’on se le dise que cette envie qui nous attise nous

rappelle nos terres promises

Viens par là qu’on se regarde qu’on s’attarde avant de fuir

La rancoeur en avant-garde se hasarde à s’attendrir

Ces erreurs qui nous lézardent nous poignardent le sourire

Mais tu vois bien qu’il nous tarde qu’on se garde un avenir

(Merci à Till pour cettes paroles)

Als we onszelf te veel de schuld geven, weten we niet meer in welke tegenslagen we geloofden, zodat we

scheidt van het zicht

Te trots om elkaar te zien besloten we ondanks de verloren argumenten die ons hart

was verdwenen

Hoe we ons moeten realiseren dat verontschuldigingen voortreffelijk zijn wanneer

het is het hart dat hen met liefde zift

Zoals wat we onszelf zouden moeten vertellen dat dit verlangen dat ons beroert

herinner ons ons beloofde land

Moeten we deze gevallen tijd echt geloven om te weten dat we zo goed hebben gevochten?

dat de storm hield

Dit mooie verhaal dat we kenden, ik bereid er een andere uitkomst voor dan dit

wanhopig teleurgesteld

Zie je, we moeten ons realiseren dat verontschuldigingen voortreffelijk zijn wanneer

het is het hart dat hen met liefde zift

Zie je, we moeten elkaar vertellen dat dit verlangen dat ons beroert

herinner ons ons beloofde land

Kom hier, laten we naar elkaar kijken

Zonder rancune op de voorgrond

Zonder deze fouten die ons kraken

Want je kunt zien dat we verlangen naar een toekomst

Omdat we zo graag wilden zijn, weten we niet meer in welke tegenslagen we hadden geloofd, zodat we

gescheiden van het zicht

Blij om elkaar te zien, we concludeerden met de legers die weg waren dat onze harten waren

inkomen

Zie je, we moesten ons realiseren dat excuses voortreffelijk zijn als...

het is het hart dat hen met liefde zift

Zie je, we moesten elkaar vertellen dat dit verlangen dat ons voedt

herinner ons ons beloofde land

Kom hier, laten we elkaar aankijken voordat we wegrennen

De wrok in de voorhoede waagt zich te verzachten

Deze fouten die ons kraken, steken onze glimlach weg

Maar je ziet dat we verlangen naar een toekomst

(Met dank aan Till voor deze teksten)