Un uomo monte cose non le sa - Nicola Di Bari

Un uomo molte cose non le sa

È inverno, fa già sera, che sarà

Quel desiderio di soffrire un po'

È ancora dentro me, io lo so

Un raggio di speranza che cos'è

La voglia di morire che cos'è

Un uomo molte cose non le sa

Le scopre mentre vive la sua età

Se avessi fede mi inginocchierei

E per la prima volta pregherei

Pensando a te, a te

Io ricordo le tue dita

Tenevi questa vita mia con la tua

Eri nella nebbia la mia luce

Eri tutto e forse anche un po' di più

Fa chiaro è già mattina sono qua

Quel vento tra le foglie che sarà

Un uomo molte cose non le sa

Le inventa ma è diversa la realtà

Ma io che spero sempre son sicuro che

Che dietro a quei ricordi il sole c'è

Il sole c'è, per me

Een man weet niet veel dingen

Het is winter, het is al avond, dat zal zijn

Dat verlangen om een ​​beetje te lijden

Het zit nog steeds in mij, ik weet het

Een sprankje hoop wat het is

Het verlangen om te sterven wat het is

Een man weet niet veel dingen

Hij ontdekt ze terwijl hij zijn leeftijd leeft

Als ik geloof had, zou ik knielen

En voor de eerste keer dat ik zou bidden

Denkend aan jou, aan jou

Ik herinner me je vingers

Je hield dit leven van mij bij het jouwe

Jij was mijn licht in de mist

Je was alles en misschien zelfs een beetje meer

Het is duidelijk dat het al ochtend is, ik ben hier

Die wind in de bladeren die zal zijn

Een man weet niet veel dingen

Hij vindt ze uit, maar de werkelijkheid is anders

Maar ik hoop altijd dat ik zeker weet dat

Dat de zon achter die herinneringen zit

De zon is er, voor mij