Los Días del Arcoíris - Nicola Di Bari

Erano i giorni dell’arcobaleno

Finito l’inverno tornava il sereno

E tu con negli occhi la luna e le stelle

Sentivi una mano sfiorar la tua pelle

E mentre impazzivi al profumo dei fiori

La notte si accese di mille colori

Distesa sull’erba come una che sogna

Giacesti bambina, ti alzasti già donna

Tu adesso ti vedi grande di più

Sei diventata più forte e sicura

È iniziata la avventura

Ormai sono bambine le amiche di prima

Che si ritrovano in gruppo a giocare

E sognano ancora su un raggio di luna

Vivi la vita di donna importante

Perché a sedici anni hai già avuto un amante

Ma un giorno saprai che ogni donna è matura

All’epoca giusta e con giusta misura

E in questa tua corsa incontro all’amore

Ti lasci alle spalle il tempo migliore

Erano i giorni dell’arcobaleno

Finito l’inverno tornava il sereno

Dat waren de dagen van de regenboog

Toen de winter voorbij was, was het weer helder

En jij met de maan en de sterren in je ogen

Je voelde een hand over je huid strijken

En terwijl je gek werd van de geur van bloemen

De nacht verlicht met duizend kleuren

Liggend op het gras als iemand die droomt

Je lag als een kind, je stond al op als een vrouw

Je ziet jezelf nu groter

Je bent sterker en zelfverzekerder geworden

Het avontuur is begonnen

De oude vrienden zijn nu kinderen

Die zich in een groep bevinden om te spelen

En ze dromen nog steeds van een manestraal

Leef het leven van een belangrijke vrouw

Omdat je op je zestiende al een minnaar had

Maar ooit zul je weten dat elke vrouw volwassen is

Op het juiste moment en met de juiste maat

En in je race om liefde te ontmoeten

Je laat de beste tijd achter je

Dat waren de dagen van de regenboog

Toen de winter voorbij was, was het weer helder