Which Was Writ - Nick Waterhouse

Ooh-ooh

Ooh-ooh

I used to think that was writ was meant and meant to be written

Sittin' all alone in a little terra cotta kitchen

Turnin' page after page as my fingers got darker

The world’s a submission, well, my mind a red marker

Ooh-ooh

Ooh-ooh

I used to trust that people could and people could learn

A fellow, in turn, deserves a fellow turn

And speaking truth, ring like a song

Oh, I used to trust, but I learned that I was wrong

And now

Ooh-ooh

Ooh-ooh

Ooh-ooh

Ooh-ooh

Well, I can’t wait 'til this is all gone

(Ooh-ooh)

(Ooh-ooh)

And I could say that I was wrong

Ooh-ooh

Ooh-ooh

Ooh ooh

Ooh ooh

Ik dacht altijd dat een dagvaarding bedoeld was en bedoeld was om te worden geschreven

Zit helemaal alleen in een kleine terracotta keuken

Pagina na pagina omslaan terwijl mijn vingers donkerder werden

De wereld is een inzending, nou ja, mijn geest een rode marker

Ooh ooh

Ooh ooh

Ik vertrouwde er altijd op dat mensen dat konden en dat mensen konden leren

Een collega verdient op zijn beurt een medebeurt

En spreek de waarheid, rinkel als een lied

Oh, ik vertrouwde, maar ik leerde dat ik het mis had

En nu

Ooh ooh

Ooh ooh

Ooh ooh

Ooh ooh

Nou, ik kan niet wachten tot dit allemaal weg is

(Ooh ooh)

(Ooh ooh)

En ik zou kunnen zeggen dat ik het mis had

Ooh ooh

Ooh ooh