Noches en la Ciudad - Neutro Shorty

Noches en la ciudad, fumando marihuana

Muertes en mi barriada, ya no nos salva nada

Almas al más allá, porque llueven las balas

Sólo nos queda guerriar, y a la vida darle la cara

Muerte muerte, lo que asecha el callejón, plomo plomo detono el pistolon,

sangre sangre bota mas de un maton, madres lloran porque su hijo murio,

ya me da tristeza ver como los niños crecer solos solos y a los 11 años estan

drogados cometiendo robos robos.

Policia corruptos asesinan por cash,

politicos tienen pero siempre quieren mas, fumo hierba sana para poderme

olvidar de este maldito sistema que me quiere atrapar.

Yo tengo enemigos que me

quieren matar, putos envidiosos me quieren ver rodar, yo escribir mi historia y

eso no va a cambiar mi mensaje nunca lo van a olvidar

Noches en la ciudad, fumando marihuana

Muertes en mi barriada, ya no nos salva nada

Almas al más allá, porque llueven las balas

Sólo nos queda guerriar, y a la vida darle la cara

Entre la noche silenciosa, donde la luna reposa en la ciudad mas peligrosa

siempre hay un alma ociosa que sale a la calle armado para quitarle sus cosas a

un probre viejo cansado que va a su casa y su esposa enferma se encuentra por

una célula cancerosa y el delincuente sin conocer sus pesares lo aborda,

le quita la billetera, la moto el celular tambien y antes de marcharse PANG un

disparo en la cien

Y asi este siglo de muerte comienza, su hijo creció con ese odio en la cabeza

con esa unica sed de venganza, ahora solamente muerte piensa, bajando por el

callejon, donde la mañana se desplaza el bandom, nota de de pastilla y creppy

en un blunt portando los R, los browning y la glock, se escucha el sonido de un

F-92 y de la 40 repleta de nitro shock, camina con calma el hampa llego,

pero al fin del juego le espera lo mismo a tooh, cama de misterio por eso es

que en la pista hay que ser serio, yo camino con los ojos rojos sin ningún

misterio

Noches en la ciudad, fumando marihuana

Muertes en mi barriada, ya no nos salva nada

Almas al más allá, porque llueven las balas

Sólo nos queda guerriar, y a la vida darle la cara

Nachten in de stad, wiet roken

Doden in mijn buurt, niets redt ons meer

Zielen naar het hiernamaals, want de kogels regenen

We hoeven alleen maar te vechten en het leven onder ogen te zien

Dood dood, wat op de loer ligt in de steeg, lood lood liet het pistool ontploffen,

bloed bloed vloeit meer dan één misdadiger, moeders huilen omdat hun zoon stierf,

Het maakt me nu al verdrietig om te zien hoe kinderen alleen opgroeien en met 11 jaar zijn ze dat ook

gedrogeerd plegen overvallen overvallen.

Corrupte politie vermoordt voor geld,

politici hebben maar ze willen altijd meer, ik rook gezond gras om te kunnen

vergeet dat verdomde systeem dat me in de val wil laten lopen.

Ik heb vijanden die

ze willen vermoorden, verdomd jaloerse mensen willen me zien schieten, ik schrijf mijn verhaal en

dat zal mijn bericht niet veranderen, ze zullen het nooit vergeten

Nachten in de stad, wiet roken

Doden in mijn buurt, niets redt ons meer

Zielen naar het hiernamaals, want de kogels regenen

We hoeven alleen maar te vechten en het leven onder ogen te zien

Tussen de stille nacht, waar de maan rust in de gevaarlijkste stad

er is altijd een ijdele ziel die gewapend op pad gaat om zijn spullen af ​​te pakken...

een arme, vermoeide oude man die naar huis gaat en zijn zieke vrouw is langs

een kankercel en de overtreder die zich niet bewust is van zijn verdriet nadert hem,

Hij neemt zijn portemonnee, zijn motor, zijn mobiele telefoon af en voordat PANG vertrekt, een

geschoten in de honderd

En zo begint deze eeuw van de dood, zijn zoon groeide op met die haat in zijn hoofd

met die enige dorst naar wraak, nu denkt alleen de dood, naar beneden gaand

steegje, waar de bandom beweegt in de ochtend, nota van pil en creppy

in een blunt met de R's, de brownings en de glock, het geluid van een

F-92 en 40 vol nitro-shock, rustig lopen, de onderwereld arriveerde,

maar aan het einde van het spel wacht hetzelfde, oh, mysterieus bed, daarom is het zo

dat je op de baan serieus moet zijn, ik loop met rode ogen zonder enige

mysterie

Nachten in de stad, wiet roken

Doden in mijn buurt, niets redt ons meer

Zielen naar het hiernamaals, want de kogels regenen

We hoeven alleen maar te vechten en het leven onder ogen te zien