Я так скучаю - НЕАНГЕЛЫ

Никто из нас не проиграл, никто не виноват.

За окнами метель и за метелью ночь,

А завтра будет новый день и дождь.

Припев:

Я так скучаю по тебе, а в горле скомканная грусть —

И я держу её в себе, и я пока еще держусь.

Я так скучаю по тебе, и эта боль острей ножа;

А что потом, и как теперь — ведь от себя не убежать?!

Разбросаны года, затоптаны следы.

Дожди, дороги, города;

и я не там, где ты;

Но несколько минут хватило бы на жизнь;

И как же мне тебя вернуть, скажи?

Припев:

Я так скучаю по тебе, а в горле скомканная грусть —

И я держу её в себе, и я пока еще держусь.

Я так скучаю по тебе, и эта боль острей ножа;

А что потом, и как теперь — ведь от себя не убежать?!

Я так скучаю по тебе;

Я очень скучаю по тебе;

Очень скучаю…

Я так скучаю по тебе, а в горле скомканная грусть —

И я держу её в себе, и я пока еще держусь.

Я так скучаю по тебе, и эта боль острей ножа;

А что потом, и как теперь — ведь от себя не убежать?!

Niemand van ons heeft verloren, niemand heeft schuld.

Buiten de ramen is er een sneeuwstorm en achter de sneeuwstorm is het nacht,

En morgen is een nieuwe dag en regen.

Refrein:

Ik mis je zo erg, en er is een verfrommeld verdriet in mijn keel -

En ik houd het in mij, en ik houd het nog steeds vast.

Ik mis je zo erg, en deze pijn is scherper dan een mes;

En wat toen, en hoe nu - je kunt immers niet voor jezelf weglopen?!

Verspreide jaren, vertrapte sporen.

Regen, wegen, steden;

en ik ben niet waar jij bent;

Maar een paar minuten zou genoeg zijn voor het leven;

En hoe kan ik je terugkrijgen, vertel het me?

Refrein:

Ik mis je zo erg, en er is een verfrommeld verdriet in mijn keel -

En ik houd het in mij, en ik houd het nog steeds vast.

Ik mis je zo erg, en deze pijn is scherper dan een mes;

En wat toen, en hoe nu - je kunt immers niet voor jezelf weglopen?!

Ik mis je heel erg;

Ik mis je heel erg;

Ik mis je ontzettend...

Ik mis je zo erg, en er is een verfrommeld verdriet in mijn keel -

En ik houd het in mij, en ik houd het nog steeds vast.

Ik mis je zo erg, en deze pijn is scherper dan een mes;

En wat toen, en hoe nu - je kunt immers niet voor jezelf weglopen?!