Phoenix - Nahemah

My mind bleeds poems like it never did

And ink rivers cry over empty papers

Inspiration resurges from its ashes

Words spread like a devotional song

In an ancient tongue

And this vertical union

Separates a shared sweat

Why are you back?

Our farewell was so sorrowful

Why are you back?

I didn’t call you

Thanks for coming, I really

Missed you

Thanks for coming, I never

Said I love you

You bit the hand that fed your soul

You were not happy

You crushed such a sacred illusion

You thought there was not enough

Now, like a snake, your skin

Is in contact with the ground

And you can see a phoenix

Flying higher and higher

Mijn geest bloedt gedichten zoals nooit tevoren

En inktrivieren huilen over lege papieren

Inspiratie herleeft uit zijn as

Woorden verspreiden zich als een devotielied

In een oude taal

En deze verticale unie

Scheidt een gedeeld zweet

Waarom ben je terug?

Ons afscheid was zo verdrietig

Waarom ben je terug?

Ik heb je niet gebeld

Bedankt voor je komst, echt waar

Heb je gemist

Bedankt voor je komst, ik nooit

Zei dat ik van je hou

Je beet in de hand die je ziel voedde

Je was niet gelukkig

Je hebt zo'n heilige illusie verpletterd

Je dacht dat er niet genoeg was

Nu, als een slang, je huid

Staat in contact met de grond

En je kunt een feniks zien

Steeds hoger vliegen