Killing My Architect - Nahemah

I can’t recognize, I can’t remember

Who I was before the start

I know it’s not a mystic trance

Only a floating window, on a new black layer.

I begin to forget the colour of my cries.

My veins stayed on the way

Tied to my old stars, dragging

Were you the pain creator?

I should erase the traces forever

Should I kill my architect?

But I’m only sure that…

You’ll never find this place

I hide my limits in the no-room

You’ll never walk this way

My legs were serpents going nowhere.

But I’m only sure that…

You’ll never find this place

I hide my limits in the no-room

You’ll never walk this way

My legs were serpents going nowhere

Ik kan het niet herkennen, ik kan het me niet herinneren

Wie ik was voor de start

Ik weet dat het geen mystieke trance is

Alleen een zwevend venster, op een nieuwe zwarte laag.

Ik begin de kleur van mijn kreten te vergeten.

Mijn aderen bleven onderweg

Vastgebonden aan mijn oude sterren, slepend

Was jij de maker van de pijn?

Ik zou de sporen voor altijd moeten wissen

Moet ik mijn architect vermoorden?

Maar ik weet alleen zeker dat...

Je zult deze plek nooit vinden?

Ik verberg mijn limieten in de no-room

Zo loop je nooit

Mijn benen waren slangen die nergens heen gingen.

Maar ik weet alleen zeker dat...

Je zult deze plek nooit vinden?

Ik verberg mijn limieten in de no-room

Zo loop je nooit

Mijn benen waren slangen die nergens heen gingen