Return - Nadia Birkenstock

So once again you found the way

You left long ago

Your eyes are asking: «How could I ever let you go?»

I let you go your way, knowing that nothing could force you to stay by my side

Though I’ve tried

I spoke to you in dreams galore

Tried to reach you mind

Streched out my arms and touched your soul

Carefully and kind

Where I would take you in my little boat

That would glide down the hills on a stream

In your dream

And once again you take your wings

That you left behind

You’re brushing off the dust that clings

To negligence and time

Now is the time that is easy and flowing

And soaring up there you will say:

I will stay!

And yet I know that once again

You will let me go

The memory of me will fade

You’ll be on your own

Soon you will wander again in the gloom

While my candle will shine strong and bright

Through Your night

Dus je hebt weer de weg gevonden

Je bent lang geleden vertrokken

Je ogen vragen: "Hoe heb ik je ooit kunnen laten gaan?"

Ik liet je je gang gaan, wetende dat niets je zou kunnen dwingen aan mijn zijde te blijven

Hoewel ik het heb geprobeerd

Ik heb met je gesproken in overvloed in dromen

Probeerde je geest te bereiken

Ik strekte mijn armen uit en raakte je ziel

Zorgvuldig en vriendelijk

Waar ik je mee naartoe zou nemen in mijn bootje

Dat zou over de heuvels glijden op een stroom

In je droom

En weer sla je je vleugels uit

die je achterliet

Je veegt het stof weg dat zich vastklampt

Aan nalatigheid en tijd

Dit is de tijd die gemakkelijk en vloeiend is

En als je daar omhoog vliegt, zul je zeggen:

Ik zal blijven!

En toch weet ik dat nog een keer

Je laat me gaan

De herinnering aan mij zal vervagen

Je staat er alleen voor

Binnenkort dwaal je weer in de duisternis

Terwijl mijn kaars sterk en helder zal schijnen

Door je nacht