Distant Shore - Nadia Birkenstock

It’s been seven weary nights

That my love has been gone

I’m beyond tears, beyond cries

Beyond weak and beyond strong

Forty days he lay asleeping

Fought a fight that wasn’t won

It’s been seven weary nights

That my love has been gone

And I cannot find rest

Thoughts torment me day and night

There was no time for embracing

For last words and for goodbye

Did he know how much I love him?

That he was my heart’s delight?

Thus I cannot find rest

Thoughts torment me day and night

I will wander to a far off place now

Do not cry and do no mourn

There’s a new path for me that awaits now

To reach a distant shore

In the seventh wary night

I had the strangest dream

I was walking by the seaside

On a ship I spotted him

I knew well that I was dreaming

And I saw him there so clear

In the seventh wary night

I had the stranges dream

We walked side by side

Down the shore a little while

And the answered all my qestions

Some with words, some with a smile

And his steps were light and graceful

Not a trace of his last trial

As we walked side by side

Down the shore a lite while

I will wander to a far off place now

Do not cry and do no mourn

There’s a new path for me that awaits now

To reach a distant shore

When I saw the dream was fading

In the sevent wary night

I pulled him to my heart

And embraced him for goodbye

«Yes I know how much you loved me

And you are my heart’s delight»

I woke up with the dawning

And my tears they had dried

I will wander to a far off place now

Do not cry and do no mourn

There’s a new path for me that awaits now

To reach a distant shore

Het zijn zeven vermoeide nachten geweest

Dat mijn liefde is verdwenen

Ik ben voorbij de tranen, voorbij de kreten

Voorbij zwak en verder dan sterk

Veertig dagen lag hij te slapen

Vocht een gevecht dat niet werd gewonnen

Het zijn zeven vermoeide nachten geweest

Dat mijn liefde is verdwenen

En ik kan geen rust vinden

Gedachten kwellen me dag en nacht

Er was geen tijd voor omhelzing

Voor laatste woorden en tot ziens

Wist hij hoeveel ik van hem hou?

Dat hij mijn hartenlust was?

Dus ik kan geen rust vinden

Gedachten kwellen me dag en nacht

Ik zal nu naar een verre plaats dwalen

Huil niet en treur niet

Er is een nieuw pad voor mij dat nu wacht

Om een ​​verre kust te bereiken

In de zevende behoedzame nacht

Ik had de vreemdste droom

Ik liep langs de kust

Op een schip zag ik hem

Ik wist heel goed dat ik droomde

En ik zag hem daar zo duidelijk

In de zevende behoedzame nacht

Ik had de vreemde droom

We liepen naast elkaar

Nog even langs de kust

En het beantwoordde al mijn vragen

Sommige met woorden, sommige met een glimlach

En zijn stappen waren licht en sierlijk

Geen spoor van zijn laatste proces

Terwijl we naast elkaar liepen

Even langs de kust

Ik zal nu naar een verre plaats dwalen

Huil niet en treur niet

Er is een nieuw pad voor mij dat nu wacht

Om een ​​verre kust te bereiken

Toen ik zag dat de droom vervaagde

In de zevende behoedzame nacht

Ik trok hem naar mijn hart

En omhelsde hem als afscheid

«Ja, ik weet hoeveel je van me hield

En jij bent de vreugde van mijn hart»

Ik werd wakker met de dageraad

En mijn tranen waren opgedroogd

Ik zal nu naar een verre plaats dwalen

Huil niet en treur niet

Er is een nieuw pad voor mij dat nu wacht

Om een ​​verre kust te bereiken