Encapsulated - Myriads

Like the mirror of water reflecting his shadow in his eyes

Painted on the waves when they rise

Looks for a place for landing, there is no place to settle down

Fly into the clouds higher above

This chaotic path in life influences my callous mind

It dwells in the deepest chasms amongst the shadows

Your subtle thoughts create a poor absurd vision

Which enslaves you in this maze of madness and wisdom

Hear, the wind tries to reach him, but surrounded by the

Walls of air, fearless is he, his weakness must be held inside

Once he saw the golden (I am yearning) daylight rising high (to relinquish)

Now with the earth he circles (this haze of) to follow the darkened light

(demented illusions)

I feel parted to the irrecognizable

By multiple mirrors which are scattered everywhere

Moving through the vault, suddenly your approach yourself

Which token will guide you in this portal of the absurd?

He is confined in a room between this broken mirror

Twists the facts does his acts 'companied by the echoes of himself

Once he saw the golden (I am yearning) daylight rising high (to relinquish)

Now with the earth he circles (this haze of) to follow the darkened light

(demented illusions)

Blurred focus, blinded eyes

Thoughts devoured, eternal hunger

Lost judgement, reason declines

Blackened vision, hope dies

His final common sense will soon be impoverished

By his untamable and self-destructive urge

For him it seems like human souls scream in vain and agony

Delusions and false dreams tear the sanity apart

Ray of light hits myriads of mirrors scattered everywhere

Reflected back it hits his eyes and lays his mind waste forever

I strive to break down the barrier which circles around me

And have the possibility to sense your world

Detached from reality and isolated in his world

He is lost for all time in a portal of the absurd

Does not know there is a shadow drifting over his

Filmed eyes, keeps the light from his simple blinkered sight

Once he saw the golden (I am yearning) daylight rising high (to relinquish)

Now with the earth he circles (this haze of) to follow the darkened light

(demented illusions)

Als de spiegel van water die zijn schaduw in zijn ogen weerkaatst

Geschilderd op de golven wanneer ze opkomen

Zoekt een plek om te landen, er is geen plek om te settelen

Vlieg in de wolken hoger boven

Dit chaotische pad in het leven beïnvloedt mijn gevoelloze geest

Het woont in de diepste afgronden tussen de schaduwen

Je subtiele gedachten zorgen voor een slechte, absurde visie

Die je tot slaaf maakt in dit doolhof van waanzin en wijsheid

Hoor, de wind probeert hem te bereiken, maar omringd door de

Muren van lucht, onverschrokken is hij, zijn zwakte moet binnen worden gehouden

Eens zag hij het gouden (ik verlang naar) daglicht hoog oprijzen (om op te geven)

Nu met de aarde cirkelt hij (deze waas van) om het verduisterde licht te volgen

(demente illusies)

Ik voel me gescheiden van het onherkenbare

Door meerdere spiegels die overal verspreid zijn

Bewegend door de kluis, benader je plotseling jezelf

Welk token zal je leiden in dit portaal van het absurde?

Hij zit opgesloten in een kamer tussen deze kapotte spiegel

Verdraait de feiten doet zijn daden 'vergezeld door de echo's van zichzelf'

Eens zag hij het gouden (ik verlang naar) daglicht hoog oprijzen (om op te geven)

Nu met de aarde cirkelt hij (deze waas van) om het verduisterde licht te volgen

(demente illusies)

Wazige focus, verblinde ogen

Gedachten verslonden, eeuwige honger

Verloren oordeel, reden weigert

Zwart zicht, hoop sterft

Zijn laatste gezond verstand zal binnenkort verarmd zijn

Door zijn ontembare en zelfdestructieve drang

Voor hem lijkt het alsof menselijke zielen tevergeefs en doodsangst schreeuwen

Waanideeën en valse dromen verscheuren de geestelijke gezondheid

Lichtstraal raakt talloze spiegels die overal verspreid zijn

Teruggekaatst raakt het zijn ogen en verspilt zijn geest voor altijd

Ik streef ernaar om de barrière die om mij heen cirkelt te doorbreken

En de mogelijkheid hebben om uw wereld te voelen

Los van de realiteit en geïsoleerd in zijn wereld

Hij is voor altijd verloren in een portaal van het absurde

Weet niet dat er een schaduw over zijn

Gefilmde ogen, houdt het licht van zijn simpele oogkleppen op

Eens zag hij het gouden (ik verlang naar) daglicht hoog oprijzen (om op te geven)

Nu met de aarde cirkelt hij (deze waas van) om het verduisterde licht te volgen

(demente illusies)