The Final Skyline - MyGrain

What you want me to be is not the way I see

Realizing the need, it’s not the will I heed

See the sight through my eyes bound for thousand of lives

Crawl through knives, stabbing lies, strip the mask of flies

Soundtrack to escape, burnt in the dreams

The show of tainted existence

Ignorance-painted stains on your body that bleeds — body of stigmas that feed

On hate and disgust for perpetual needs

The final skyline

Crimson bled of tainted existence

Sermons of all fed beliefs

Collapsing cloud fortress, structures of mind

Don’t look down on your shallow grave

The grace of tainted existence

So obedient and out of control

Nothing and never we wanted to know / nothing and no one to save our souls

Chew up, swallow down, this chemical sacrament

I’m bursting in flames with every bite

Sound of screams in my head, nails in my bed

Crown of thorns pierce the muted self / Crown of thorns wreath the muted self

The boiling calm of my rushing veins

For ages I mastered the collective pain

Created the face of evil and fave it a name

No requiem for a dreamer — just pain

Absorbing the crimson sky in you

'Till it shatters, running out of blue

Puzzling the paradox of you

'Till it shatters, pictured out of true

Created face of god

Descendants' tears of blood

Wat je wilt dat ik ben, is niet zoals ik het zie

De noodzaak beseffend, het is niet de wil waar ik naar luister

Zie de aanblik door mijn ogen gebonden voor duizenden levens

Kruip door messen, steek leugens neer, ontdoe het masker van vliegen

Soundtrack om te ontsnappen, verbrand in de dromen

De show van een bedorven bestaan

Door onwetendheid geschilderde vlekken op je lichaam die bloeden - lichaam van stigma's die zich voeden

Over haat en walging voor eeuwigdurende behoeften

De uiteindelijke skyline

Crimson bloedde van een bedorven bestaan

Preken van alle gevoede overtuigingen

Instortend wolkfort, geestesstructuren

Kijk niet neer op je ondiepe graf

De genade van een bezoedeld bestaan

Zo gehoorzaam en onbeheerst

Niets en nooit wilden we weten / niets en niemand om onze zielen te redden

Kauw op, slik naar binnen, dit chemische sacrament

Ik barst in vlammen uit bij elke hap

Geluid van geschreeuw in mijn hoofd, spijkers in mijn bed

Doornenkroon doorboren het gedempte zelf / Doornenkroon omkransen het gedempte zelf

De kokende rust van mijn stromende aderen

Eeuwenlang heb ik de collectieve pijn onder de knie

Het gezicht van het kwaad gemaakt en er een naam van gemaakt

Geen requiem voor een dromer - alleen pijn

De karmozijnrode lucht in je opnemen

'Tot het verbrijzelt, opraken van blauw

De paradox van jou puzzelen

'Tot het verbrijzelt, onwaar afgebeeld'

Gemaakt gezicht van god

Tranen van bloed van nakomelingen