Trapped In An Hourglass - MyGrain

From the falling sky

Raining through quicksands of time

Blood covers the shattered ground

Womb of glass nurturing the faceless

Deadweight and all so real

Stuck in fear-galloped despair

Room of my thoughts collapsing

Lights are shutting as walls keep falling

Evolution chained inside and fading

In the house of glass I’m shattering

Isolated and restrained of breathing

Sands slipping through my hands

As we’re trapped in an hourglass

Dead eyes stare but see no future

Face to glass with stagnated nature

Gained the absence of evolution

Timeless days and lingering motion

I keep on running for nothing

Time’s wearing thin

I keep on sinking

Cannot see my see-through heart within

Evolution chained inside and fading

In the house of glass I’m shattering

Isolated and restrained of breathing

Sands slipping through my hands

As we’re trapped in an hourglass

Swallowed by the falling skies

Numbered and next in line (Buried alive)

Mouthful of quicksand of time

Locked in a glass coffin, suffocating

I… Can’t… Breathe…

You keep on running, running for nothing

And the time is wearing thin

You keep on sinking, cannot breathe

Your see-through heart within

Trapped… In… Hourglass…

Trapped in an hourglass

Evolution chained inside and fading

In the house of glass I’m shattering

Isolated and restrained of breathing

Sands slipping through my hands

As we’re trapped inside

Evolution chained inside and fading

In the house of glass I’m shattering

Isolated and restrained of breathing

Sands slipping through my hands

As we’re trapped in an hourglass

Uit de vallende lucht

Regent door drijfzand van de tijd

Bloed bedekt de verbrijzelde grond

Baarmoeder van glas koestert de gezichtslozen

Deadweight en allemaal zo echt

Vastzitten in angst-galopperende wanhoop

Kamer van mijn gedachten stort in

De lichten gaan uit terwijl de muren blijven vallen

Evolutie aan de binnenkant geketend en vervagend

In het huis van glas verbrijzel ik

Geïsoleerd en belemmerd bij het ademen

Zand glipt door mijn handen

Omdat we gevangen zitten in een zandloper

Dode ogen staren maar zien geen toekomst

Oog in oog met een gestagneerde natuur

Verwierf de afwezigheid van evolutie

Tijdloze dagen en aanhoudende beweging

Ik blijf rennen voor niets

De tijd dringt

Ik blijf zinken

Ik kan mijn doorzichtige hart niet binnenin zien

Evolutie aan de binnenkant geketend en vervagend

In het huis van glas verbrijzel ik

Geïsoleerd en belemmerd bij het ademen

Zand glipt door mijn handen

Omdat we gevangen zitten in een zandloper

Opgeslokt door de vallende lucht

Genummerd en volgende in de rij (levend begraven)

Mondvol drijfzand van tijd

Opgesloten in een glazen kist, verstikkend

Ik... kan niet... ademen...

Je blijft rennen, rennen voor niets

En de tijd dringt

Je blijft zinken, kan niet ademen

Je doorzichtige hart van binnen

Gevangen… In… Zandloper…

Gevangen in een zandloper

Evolutie aan de binnenkant geketend en vervagend

In het huis van glas verbrijzel ik

Geïsoleerd en belemmerd bij het ademen

Zand glipt door mijn handen

Omdat we van binnen opgesloten zitten

Evolutie aan de binnenkant geketend en vervagend

In het huis van glas verbrijzel ik

Geïsoleerd en belemmerd bij het ademen

Zand glipt door mijn handen

Omdat we gevangen zitten in een zandloper