Shed The Second Skin - MyGrain

Hate grows colder

Detach the weight from my shoulder

Be aware of stepping back to that hole

My undressing staremakes you (s)wear on the role

Underneath — the undercurrent of smothered discontent — burns imprisoning pain

Approaching guiding light to set you loose

Freefall inside to pass the noose

Subside to my resilient dark halo

I reside in your subdued spark and make you follow

Submerge into my shadow

Collide my absorbing dark halo

I reside in your blackened heart and make you follow

I’ll cover you up with my infinite shadow

Inhale, come closer

Come and listen to the whispers from a serpent tongue

Every heart beat gets you hurt and sore

Every heart beat gets you killed once more and more

Underneath the surface — smothered fire — too numb to separate the wrong from

right

Truth lies naked where you don’t belong

Falling back to million pieces with abysmal song

This I tell you now…

Justify my means — it makes no difference

Like pure evil in the flesh — replacing ignorance

A ghost of human soul — once kept lies

Behind my burning eyes I’m cold as ice

Inhale this perfect control, dissapear beyond your house of glass

In a blink of an eye falling through the time

I’m your insecurity — the one to shed your second skin

I will chew you up and spit you out

Now she exudes inflammable desire

Wreaking havoc with her smothered fire

Imperceptibly accelerates my time

Underneath — the undercurrent of smothered discontent — burns imprisoning pain

Truth lies naked where you don’t belong

Falling back to million pieces with abysmal song

… I’m your insecurity — the one to shed your second skin

I will chew you up and spit you out…

Haat wordt kouder

Haal het gewicht van mijn schouder

Wees je ervan bewust dat je teruggaat naar dat gat

Mijn uitkledende stare zorgt ervoor dat je de rol draagt

Daaronder - de onderstroom van gesmoorde ontevredenheid - brandwonden die de pijn opsluiten

Een naderend leidend licht om je los te maken

Vrije val naar binnen om de strop te passeren

Verdwijn in mijn veerkrachtige donkere halo

Ik woon in je ingetogen vonk en laat je volgen

Dompel je onder in mijn schaduw

Bots mijn absorberende donkere halo

Ik woon in je zwartgeblakerde hart en laat je volgen

Ik zal je bedekken met mijn oneindige schaduw

Adem in, kom dichterbij

Kom en luister naar het gefluister van een slangentong

Elke hartslag doet je pijn en pijn

Elke hartslag zorgt ervoor dat je opnieuw en meer wordt gedood

Onder de oppervlakte — gesmoord vuur — te verdoofd om het kwaad van te scheiden

Rechtsaf

Waarheid ligt naakt waar jij niet thuishoort

Terugvallen op miljoen stukjes met een verschrikkelijk lied

Dit vertel ik je nu...

Rechtvaardig mijn middelen - het maakt geen verschil

Als puur kwaad in het vlees — ter vervanging van onwetendheid

Een geest van menselijke ziel - ooit bewaarde leugens

Achter mijn brandende ogen ben ik zo koud als ijs

Adem deze perfecte controle in, verdwijn voorbij je glazen huis

In een oogwenk vallen door de tijd

Ik ben je onzekerheid — degene die je tweede huid afwerpt

Ik zal je opeten en je uitspugen

Nu straalt ze een ontvlambaar verlangen uit

Verwoesting aanrichten met haar gesmoorde vuur

Versnelt mijn tijd onmerkbaar

Daaronder - de onderstroom van gesmoorde ontevredenheid - brandwonden die de pijn opsluiten

Waarheid ligt naakt waar jij niet thuishoort

Terugvallen op miljoenen stukjes met een verschrikkelijk lied

... Ik ben je onzekerheid - degene die je tweede huid afwerpt

Ik zal je opeten en je uitspugen...