Human Wasteland - MyGrain

(Something has died that once lived inside

The undying atrocity benumbs to feel no pain anymore

Bias residence with contaminant rage that has no boundaries

Created with a slay-conceived spirit

No mercy for the weak in this grand human machinery)

Dispersing from the shades of grey

Blazing through everyone and everything

Inaccurate and rapid moves

Heartbeats echo in vacuum

The core scraping pulsation

Thrusting closer to the edge

No escape from myself

This delusion is my shallow grave

In your head, in your mind

Emptiness will fill the void

Blood runs still and cold, stand at the ruins

Humanity’s deserted zone

Bleak sunshine burning to dust

Invisible tissue between us

Lost generation guiding the way

Foreshadowing angels to fall astray

Bloodshot eyes, blood painting the world

Adjusting to pain and venom words

This mental masturbation

Breeding progenies of a bastard nation

In your head, in your mind

Emptiness will fill the void

Blood runs still and cold, stand at the ruins

Humanity’s deserted zone

Underneath the empty appearance

The weight of absence so unbearable

Human wasteland, sinking quicksand

The Kingdom of Devastation

As I change my shape, everything fades

Spirit withers and body turns into a cage

In too deep, silence turns to rage

Covering this shallow grave

Stuck in this instant forever

Feelings never to sever

Empty shell within a gunshot

Everything you ever loved has turned to dust

Trivial goals to price your name

Revival of incomplete human race

Every breath reflects a disaster

Intertwined to the limbs, faking every laughter

In your head, in your mind

Emptiness will fill the void

Blood runs still and cold, stand at the ruins

Humanity’s deserted zone

Underneath the empty appearance

The weight of absence so unbearable

Human wasteland, sinking quicksand

The Kingdom of Devastation

As I change my shape, everything fades

Spirit withers and body turns into a cage

In too deep, silence turns to rage

Covering this shallow grave

(Fainting prayers in the street

Painted in these blood-red sheets

Swarming army of paper dolls with scissors

Burn and modify my thoughts, take my figure

Condemned to forget, forever wandering

My shadow companion is my only friend

Beneath my transparency, I’m nothing but a mystery

We’re nothing and everything

The embodiment of withering)

(Er is iets gestorven dat ooit binnen leefde)

De onsterfelijke gruweldaad verlamt het om geen pijn meer te voelen

Bias-residentie met verontreinigende woede die geen grenzen kent

Gemaakt met een door moord bedachte geest

Geen genade voor de zwakken in deze grote menselijke machine)

Verdwijnend uit de grijstinten

Blazen door alles en iedereen

Onnauwkeurige en snelle bewegingen

Hartslagen echo in vacuüm

De kernschrapende pulsatie

Dichter bij de rand stoten

Geen ontsnapping aan mezelf

Deze waanvoorstelling is mijn ondiepe graf

In je hoofd, in je geest

Leegte zal de leegte vullen

Bloed loopt stil en koud, sta bij de ruïnes

De verlaten zone van de mensheid

Sombere zonneschijn die tot stof brandt

Onzichtbaar weefsel tussen ons

Verloren generatie die de weg wijst

Voorafschaduwing van engelen om op een dwaalspoor te vallen

Bloeddoorlopen ogen, bloed dat de wereld schildert

Aanpassen aan pijn- en gifwoorden

Deze mentale masturbatie

Nakomelingen fokken van een bastaardnatie

In je hoofd, in je geest

Leegte zal de leegte vullen

Bloed loopt stil en koud, sta bij de ruïnes

De verlaten zone van de mensheid

Onder het lege uiterlijk

Het gewicht van de afwezigheid zo ondraaglijk

Menselijke woestenij, zinkend drijfzand

Het koninkrijk van verwoesting

Als ik mijn vorm verander, vervaagt alles

Geest verdort en lichaam verandert in een kooi

Te diep verandert stilte in woede

Dit ondiepe graf bedekken

Voor altijd vastzitten in dit moment

Gevoelens om nooit te verbreken

Lege huls binnen een geweerschot

Alles waar je ooit van hield, is in stof veranderd

Triviale doelen om je naam een ​​prijs te geven

Heropleving van het onvolledige menselijk ras

Elke ademhaling weerspiegelt een ramp

Verweven met de ledematen, faken elke lach

In je hoofd, in je geest

Leegte zal de leegte vullen

Bloed loopt stil en koud, sta bij de ruïnes

De verlaten zone van de mensheid

Onder het lege uiterlijk

Het gewicht van de afwezigheid zo ondraaglijk

Menselijke woestenij, zinkend drijfzand

Het koninkrijk van verwoesting

Als ik mijn vorm verander, vervaagt alles

Geest verdort en lichaam verandert in een kooi

Te diep verandert stilte in woede

Dit ondiepe graf bedekken

(flauwvallen gebeden op straat)

Geschilderd in deze bloedrode lakens

Zwermend leger papieren poppen met een schaar

Verbrand en verander mijn gedachten, neem mijn figuur

Veroordeeld om te vergeten, voor altijd ronddwalend

Mijn schaduwpartner is mijn enige vriend

Onder mijn transparantie ben ik niets anders dan een mysterie

We zijn niets en alles

De belichaming van verwelking)