Finding Level Ground - My Bitter End

Now the water is rising, up to meet us above the ground, and the setting of

tides still life

Life was a fury you falsely denied it’s talking back, and now the water is

raising, and now the water is rising

My time, to see sleep coming

Try out, the sleep that we rely on

They let their sons just fucking drown, let them fucking drown

Now I will stay afloat, and I will abandon the ones I’ve claimed to love

Sleep.

And I will abandon the ones I love

Ease time by

It’s deep besides, the sea is storming through with ease, and the service of

this day will read

As we float lifeless

Drift through this place, everyone looks the same but we float

As we float.

As we float.

Lifeless sleep

This water crashes towards the ground where we all and this water is blamed,

a shame, the errors of love

Black water decays away what we once called our own, leaving the wreck

something retched and old

Loved what we owned

Leave it to god to leave us or throw us aside

Miserable.

As we float, as we still float, we’ll still float…

No love lost, seize upon the dead now I will lay in rubble

Pain.

No pain

Nu stijgt het water, om ons boven de grond te ontmoeten, en de ondergaande zon

getijden stilleven

Het leven was een woede die je ten onrechte ontkende dat het terug praat, en nu is het water

stijgt, en nu stijgt het water

Mijn tijd om de slaap te zien komen

Probeer uit, de slaap waar we op vertrouwen

Ze laten hun zonen verdomme gewoon verdrinken, laten ze verdomme verdrinken

Nu zal ik blijven drijven, en ik zal degenen in de steek laten waarvan ik beweerde dat ik ervan hield

Slaap.

En ik zal degenen van wie ik hou in de steek laten

Vergemakkelijk de tijd door

Het is bovendien diep, de zee stormt er gemakkelijk doorheen en de service van

deze dag zal lezen

Terwijl we levenloos ronddrijven

Dwaal door deze plek, iedereen ziet er hetzelfde uit, maar we zweven

Terwijl we zweven.

Terwijl we zweven.

levenloze slaap

Dit water stort neer op de grond waar we allemaal zijn en dit water krijgt de schuld,

jammer, de fouten van de liefde

Zwart water vergaat weg wat we ooit het onze noemden, en laat het wrak achter

iets kokhalzend en oud

Hield van wat we bezaten

Laat het aan god over om ons te verlaten of gooi ons opzij

Miserabel.

Zoals we zweven, zoals we nog steeds zweven, zullen we nog steeds zweven...

Geen verloren liefde, grijp de doden aan, nu zal ik in het puin liggen

Pijn.

Geen pijn