Dirt Helmet - My Bitter End

Few will escape the sleep that swells there lungs.

Consider youself fortunate

for the rest.

Dirt helmet silence is held high in regards of the troubled.

Sleep easy under this illusion that your dreaming and waking is merely a thing

of fact.

While your sleeping I"m plotting a way to end this night.

I"ll shout down the moon and keep the sun at bay.

Four chimes and an empty bed remind me I"m still here.

Don"t sleep. Here silence is revered and held holy, quiet enough to hear my blood hit the ground like razors through my veins.

Sleep in. This rest we dream forever.

Remember the day we never lived.

Dispatched sunshine to a darkened fate, a darkened fate, a darkened fate.

Some of us were meant to hurt.

Without the light of day to remind us all of the breath we struggle so hard to find.

As every shallow breath escapes few and far between, I find myself just praying

for the courage to drag the jagged glass across our wrists and necks.

Some of us were meant to hurt.

Discover a new way of dying, everyday constantly dying.

Five chimes and a blood soaked bed reminds me it"s time to go.

Disgust is a bitter taste that coats this tongue as I rip it from my mouth,

there will

be no screaming tonight just a silent goodbye and a note on the mirror.

Sleep.

This is for the hopeless, the lonesome.

Somewhere, there"s a bed for us all.

This is my escape, it"s not the right choice but it"s mine.

It"s mine.

I just can"t stand the thought of another sunrise with no eyes, don"t sleep.

Don"t sleep.

Weinigen zullen ontsnappen aan de slaap die hun longen doet zwellen.

Prijs jezelf gelukkig

voor de rest.

De stilte van de vuilhelm wordt hoog gehouden met betrekking tot de verontrusten.

Slaap rustig in deze illusie dat dromen en wakker zijn slechts een ding is

eigenlijk.

Terwijl je slaapt, beraam ik een manier om deze nacht te beëindigen.

Ik zal naar de maan schreeuwen en de zon op afstand houden.

Vier belsignalen en een leeg bed herinneren me eraan dat ik er nog ben.

Slaap niet. Hier wordt stilte vereerd en heilig gehouden, stil genoeg om te horen hoe mijn bloed de grond raakt als scheermessen door mijn aderen.

Slaap lekker uit. Deze rust dromen we voor altijd.

Denk aan de dag dat we nooit hebben geleefd.

Verzonden zonneschijn naar een verduisterd lot, een verduisterd lot, een verduisterd lot.

Sommigen van ons waren bedoeld om pijn te doen.

Zonder het daglicht om ons allemaal te herinneren aan de adem die we zo moeilijk te vinden hebben.

Omdat elke oppervlakkige ademhaling maar heel weinig ontsnapt, merk ik dat ik gewoon aan het bidden ben

voor de moed om het gekartelde glas over onze polsen en nek te slepen.

Sommigen van ons waren bedoeld om pijn te doen.

Ontdek een nieuwe manier van doodgaan, elke dag constant doodgaan.

Vijf belsignalen en een met bloed doordrenkt bed herinneren me eraan dat het tijd is om te gaan.

Walging is een bittere smaak die deze tong bedekt terwijl ik hem uit mijn mond scheur,

er zal

wees vanavond niet te schreeuwen, alleen een stil afscheid en een briefje op de spiegel.

Slaap.

Dit is voor de hopelozen, de eenzamen.

Ergens is er een bed voor ons allemaal.

Dit is mijn ontsnapping, het is niet de juiste keuze, maar het is de mijne.

Het is van mij.

Ik kan gewoon niet tegen de gedachte aan weer een zonsopgang zonder ogen, slaap niet.

Slaap niet.