Tenebra è la notte - Murubutu, Dia
Hieronder staat de songtekst van het nummer Tenebra è la notte , artiest - Murubutu, Dia met vertaling
Tekst van het liedje " Tenebra è la notte "
Originele tekst met vertaling
Tenebra è la notte
Murubutu, Dia
Оригинальный текст
È tanto tempo che pensavo che
Nelle notti insonni dentro me
«E questo mondo non fa più per me
E questo posto non fa più per me»
Quando il mondo cambiò lo sfondo
All’improvviso qua arrivasti te
E chi sei?
Mi dai e tutto quello che non ho
Le nubi volan come foglie fra i cieli scarlatti
E il buio cola come olio fra strade e palazzi
Invade e tinge i dettagli col nero
I ritagli di cielo ritratti sul vetro
Ed ogni cosa muta forma quando cala il sole
O forse proprio muta forma e non sono le ombre
E la città che ora chiude i suoi occhi
Le luci fra i blocchi, fioriscono Echinopsis
E Chiara gira e no non riesce a dormire
Là nell’ansia che le cresce lei esce in cortile
E là alle 2 del mattino cerca un’anima affine
Le vie buie e il destino che ne mesce le vite
Lei vaga sola tra i solchi di viali e luci
Gli assoli dei lampi, liuti chiassosi, richiami muti
Dove buio cupo gravita sui muri
Sale col fumo e ingravida le nubi
E Chiara avanza, ogni tanto s’incanta
La strada la guarda e le parla di panta rei
Attende l’alba ed un’anima calda
Che sappia cullarla e portarla alla fase REM
Guarda le luci alle finestre e suona i campanelli
Lei parla al popolo del regno dei rimasti svegli
Entra nel caldo degli interni degli appartamenti
E c'è una folla di diversi tutti ad occhi aperti
È tanto tempo che pensavo che
Nelle notti insonni dentro me
«E questo mondo non fa più per me
E questo posto non fa più per me»
Quando il mondo cambiò lo sfondo
All’improvviso qua arrivasti te
E chi sei?
Mi dai e tutto quello che non ho
Ora c'è un lume là in terrazza tra le case nuove
E dall’interno una ragazza canta mentre piove
Ha in braccio la sua bimba, l’allatta ogni due ore
Mette le bucce delle arance sul termosifone
C'è un vento forte che parla alle tegole
Là dietro alle tende una donna che attende
Ne aspetta il marito partito a settembre
Quindi cuce fino all’alba poi disfa Penelope
Passato il ponte c'è una luce in fuga da un balcone
Dentro alla casa c'è un pittore che dipinge ore
Lei non c'è più da luglio e lui la vede al buio
E prende sonno solamente quando torna il sole
Una finestra illuminata al terzo piano in centro
Una ragazza assiste il padre con lo sguardo perso
Una carezza sulla guancia li riporta al tempo
Di quando lui la sollevava ridendo
E ancora cento poi mille di queste luci
Quei barlumi dietro agli usci rinchiusi nei loro gusci sono
Moltitudini di-di-di solitudini che attendono
Un’alba che scaldi e li illumini
Poi giunse quella strada con gli occhi di rugiada
E lei lo vide che suonava in metropolitana
«Tu attraversa le notti con me»
E mentre lui cantava il buio diradava
Sai la notte è una lotta, è una forma di arte
Che ognuno combatte per trarne, farne parte
La Luna in contatto con tante, quante altre
Lei chiude il suo viaggio fra braccia calme e calde
E chiudere gli occhi e dormire all’istante
E non le serve più un farmaco o un mare di carte
E non le serve un oppiaceo a sedare le ansie
Ora le basta un abbraccio ed un paio di palpebre
È tanto tempo che pensavo che
Nelle notti insonni dentro me
«E questo mondo non fa più per me
E questo posto non fa più per me»
Quando il mondo cambiò lo sfondo
All’improvviso qua arrivasti te
E chi sei?
Mi dai e tutto quello che non ho
È tanto tempo che pensavo che
Nelle notti insonni dentro me
«E questo mondo non fa più per me
E questo posto non fa più per me»
Quando il mondo cambiò lo sfondo
All’improvviso qua arrivasti te
E chi sei?
Mi dai e tutto quello che non ho
Перевод песни
Het is lang geleden dat ik dat dacht
In de slapeloze nachten in mij
"En deze wereld is niet langer voor mij"
En deze plek is niet langer voor mij "
Toen de wereld de achtergrond veranderde
Opeens kwam je hier
En wie ben jij?
Je geeft mij en alles wat ik niet heb
Wolken vliegen als bladeren in de scharlaken lucht
En de duisternis druipt als olie tussen straten en gebouwen
Het dringt binnen en verft de details met zwart
De knipsels van de lucht afgebeeld op het glas
En alles verandert van vorm als de zon ondergaat
Of misschien verandert het gewoon van vorm en zijn het niet de schaduwen
En de stad die nu zijn ogen sluit
Lichtjes tussen de blokken, Echinopsis bloei
En Chiara draait zich om en nee ze kan niet slapen
Daar, in de angst die in haar groeit, gaat ze naar de binnenplaats
En daar om 2 uur zoekt hij een zielsverwant
De donkere straten en het lot dat hun leven verwoest
Ze dwaalt alleen tussen de voren van lanen en lichten
De solo's van bliksem, luidruchtige luiten, gedempte oproepen
Waar sombere duisternis naar de muren trekt
Het stijgt op met rook en doordringt de wolken
En Chiara vordert, zo nu en dan is ze betoverd
De straat kijkt haar aan en praat met haar over panta rei
Wacht op de dageraad en een warme ziel
Wie weet hoe het te rocken en naar de REM-fase te brengen
Kijk naar de lichten in de ramen en luid de bellen
Ze spreekt tot de mensen van het koninkrijk van degenen die wakker zijn gebleven
Betreed de warmte van het interieur van het appartement
En er is een menigte van verschillende allemaal met open ogen
Het is lang geleden dat ik dat dacht
In de slapeloze nachten in mij
"En deze wereld is niet langer voor mij"
En deze plek is niet langer voor mij "
Toen de wereld de achtergrond veranderde
Opeens kwam je hier
En wie ben jij?
Je geeft mij en alles wat ik niet heb
Nu is er licht daar op het terras tussen de nieuwe huizen
En van binnen zingt een meisje terwijl het regent
Ze heeft haar baby in haar armen en geeft haar elke twee uur borstvoeding
Hij legt de schil van de sinaasappels op de radiator
Er staat een sterke wind die tegen de tegels spreekt
Daar achter de gordijnen wacht een vrouw
Ze verwacht haar man die in september is vertrokken
Dan naait ze tot het ochtendgloren en maakt Penelope dan los
Na de brug komt er licht uit een balkon
In het huis is er een schilder die uren schildert
Ze is weg sinds juli en hij ziet haar in het donker
En hij valt pas in slaap als de zon terugkomt
Een verlicht raam op de derde verdieping in het midden
Een meisje helpt haar vader met een verloren blik
Een streling op de wang brengt ze terug in de tijd
Toen hij haar lachend optilde
En nog eens honderd dan duizend van deze lichten
Die glimmers achter de deuren opgesloten in hun schelpen zijn
Massa's van-van-van-eenzaamheid die wachten
Een dageraad die hen verwarmt en verlicht
Toen kwam die weg met bedauwde ogen
En ze zag hem spelen in de metro
"Je brengt de nachten met mij door"
En terwijl hij zong, werd de duisternis dunner
Je weet dat de nacht een strijd is, het is een kunstvorm
Dat iedereen vecht om eruit te putten, om er deel van uit te maken
De Maan in contact met zoveel, als vele anderen
Ze sluit haar reis af in kalme en warme armen
En sluit je ogen en slaap meteen
En ze heeft geen drugs of een zee van papieren meer nodig
En je hebt geen opiaat nodig om je angsten te onderdrukken
Nu heeft ze alleen nog een knuffel en een paar oogleden nodig
Het is lang geleden dat ik dat dacht
In de slapeloze nachten in mij
"En deze wereld is niet langer voor mij"
En deze plek is niet langer voor mij "
Toen de wereld de achtergrond veranderde
Opeens kwam je hier
En wie ben jij?
Je geeft mij en alles wat ik niet heb
Het is lang geleden dat ik dat dacht
In de slapeloze nachten in mij
"En deze wereld is niet langer voor mij"
En deze plek is niet langer voor mij "
Toen de wereld de achtergrond veranderde
Opeens kwam je hier
En wie ben jij?
Je geeft mij en alles wat ik niet heb
Meer dan 2 miljoen songteksten
Liedjes in verschillende talen
Vertalingen
Hoogwaardige vertalingen in alle talen
Snel zoeken
Vind binnen enkele seconden de teksten die je nodig hebt