Я тебя забываю - Мурат Тхагалегов

За заброшенным домом, у засохшей реки,

Вянут ивы в поклоны, слезы не помогли.

Заметает следы ветер полусухой,

Не цветут здесь сады уже третьей весной.

Заметает следы ветер полусухой,

Не цветут здесь сады уже третьей весной.

Я тебя забываю, как запомнил тебя.

Как-то так получилось — потерял навсегда.

И бессмысленно как попытался найти,

И надеялся так снова вспомнить пути.

И бессмысленно как попытался найти,

И надеялся так снова вспомнить пути.

Уже третьей зимой мерзну я от тоски.

Каждый раз умирал в центре жуткой тоски.

Беспощадно тебя уносила метель,

Поглощая меня в сонную колыбель.

Беспощадно тебя уносила метель,

Поглощая меня в сонную колыбель.

Я тебя забываю, как запомнил тебя.

Как-то так получилось — потерял навсегда.

Заметает следы ветер полусухой,

Не цветут здесь сады уже третьей весной.

Заметает следы ветер полусухой,

Не цветут здесь сады уже третьей весной.

Achter een verlaten huis, bij een opgedroogde rivier,

Wilgen verdorren in bogen, tranen hielpen niet.

De halfdroge wind veegt sporen op,

Tuinen bloeien hier al voor de derde lente niet.

De halfdroge wind veegt sporen op,

Tuinen bloeien hier al voor de derde lente niet.

Ik vergeet je, zoals ik je herinner.

Op de een of andere manier is het gebeurd - voor altijd verloren.

En het is zinloos hoe ik probeerde te vinden,

En ik hoopte me de wegen weer te herinneren.

En het is zinloos hoe ik probeerde te vinden,

En ik hoopte me de wegen weer te herinneren.

Voor de derde winter bevries ik van verlangen.

Elke keer stierf hij in het centrum van verschrikkelijke angst.

De sneeuwstorm droeg je genadeloos,

Me inslikken in een slaperige wieg.

De sneeuwstorm droeg je genadeloos,

Me inslikken in een slaperige wieg.

Ik vergeet je, zoals ik je herinner.

Op de een of andere manier is het gebeurd - voor altijd verloren.

De halfdroge wind veegt sporen op,

Tuinen bloeien hier al voor de derde lente niet.

De halfdroge wind veegt sporen op,

Tuinen bloeien hier al voor de derde lente niet.