Одна ночь - Мурат Тхагалегов

Я сегодня не приду, ты меня не жди.

В уголках красивых глаз слезы не таи.

Чувства ставлю под запрет, чтобы не страдать.

Уходя хотел тебе об одном сказать.

А ты знала я такой, равнодушный и плохой.

Я устелю из роз твой путь на одну лишь ночь с тобой.

Я надежду подарю, только сердце никому.

А ты забудь меня скорей и любить не смей!

Ты простишь меня, я знаю.

Снова будешь ждать.

Все пытаясь вновь, и вновь — до конца понять.

Это сердце виновато, что есть та любовь,

Что не щадно губит душу и все мутит кровь.

А ты знала я такой, равнодушный и плохой.

Я устелю из роз твой путь на одну лишь ночь с тобой.

Я надежду подарю, только сердце никому.

А ты забудь меня скорей и любить не смей!

Я сегодня не приду, ты меня не жди.

В уголках красивых глаз слезы не таи.

Ранят, манят и дразнят так слова твои.

Ангелы зовут остаться, дьяволы уйти.

А ты знала я такой, равнодушный и плохой.

Я устелю из роз твой путь на одну лишь ночь с тобой.

Я надежду подарю, только сердце никому.

А ты забудь меня скорей и любить не смей!

Ik kom vandaag niet, wacht niet op mij.

Tranen verbergen zich niet in de hoeken van mooie ogen.

Ik heb gevoelens verboden om niet te lijden.

Toen ik wegging, wilde ik je één ding vertellen.

En je wist dat ik zo onverschillig en slecht was.

Ik zal je pad met rozen bedekken voor slechts één nacht met jou.

Ik zal hoop geven, alleen mijn hart aan iedereen.

En je vergeet me snel en durft niet lief te hebben!

Je zult het me vergeven, dat weet ik.

Je zult weer wachten.

Allemaal opnieuw proberen, en opnieuw - om het volledig te begrijpen.

Dit hart is de schuld, dat er die liefde is,

Dat vernietigt genadeloos de ziel en vertroebelt het bloed.

En je wist dat ik zo onverschillig en slecht was.

Ik zal je pad met rozen bedekken voor slechts één nacht met jou.

Ik zal hoop geven, alleen mijn hart aan iedereen.

En je vergeet me snel en durft niet lief te hebben!

Ik kom vandaag niet, wacht niet op mij.

Tranen verbergen zich niet in de hoeken van mooie ogen.

Ze doen pijn, wenken en plagen dus je woorden.

Engelen roepen om te blijven, duivels om te vertrekken.

En je wist dat ik zo onverschillig en slecht was.

Ik zal je pad met rozen bedekken voor slechts één nacht met jou.

Ik zal hoop geven, alleen mijn hart aan iedereen.

En je vergeet me snel en durft niet lief te hebben!