Pandora - Mozee Montana, СОВЕРГОН

Звук ящика опять не даст мне думать о плохом

И все мы так боимся тишины,

Но миг, когда не наступает сон

Меня увы не пощадит

И снова мысли об отце, снова холод дома

Я как будто в замкнутом кольце психики излома

И слова, что не имеют цель в глотке стали комом,

Но событий удушает цепь, я не знаю кто мы

Я опять тушу бычки о свои ладони

Чтоб как-то заглушить эти душевные боли,

Но не остановить мне,

Но не остановить мне

Я опять тушу бычки о свои ладони

Чтоб как-то заглушить эти душевные боли,

Но не остановить мне,

Но не остановить мне

Отдай мне бутылку, буду пить из горла

Нет, оставь меня, я справлюсь один

Достань меня, как мой Питер со дна

Пусть на костре сгорят наши лучшие дни

Разольём по бокалам как на картине

Разбавляй мечтами, мы напьёмся в мясо

На рулетке «зеро» значит снова в нулину

Идем в оллин и трезвость ставим на красное

Под солнцем до конца выискивать что-то хорошее

Пускаюсь в дикий хоровод под искрами из прошлого

Тут сжигают чучело старого будущего

На вечную дорогу пустят только вечно идущего

Нам нужно это, как панацея от бытья

Если голос пропадёт, ты не переставай писать

Даже со сломанным пером и редактируй трезвым

Моя станция, перон, я спасаюсь бегством

Звук ящика опять не даст мне думать о плохом

И все мы так боимся тишины,

Но миг, когда не наступает сон

Меня увы не пощадит

И снова мысли об отце, снова холод дома

Я как будто в замкнутом кольце психики излома

И слова, что не имеют цель в глотке стали комом,

Но событий удушает цепь, я не знаю кто

Я опять тушу бычки о свои ладони

Чтоб как-то заглушить эти душевные боли,

Но не остановить мне,

Но не остановить мне

Я опять тушу бычки о свои ладони

Чтоб как-то заглушить эти душевные боли,

Но не остановить мне,

Но не остановить мне

Het geluid van de doos laat me weer niet aan het slechte denken

En we zijn allemaal zo bang voor stilte,

Maar het moment waarop de slaap niet komt

Helaas, ik zal niet worden gespaard

En weer gedachten aan de vader, weer de kou thuis

Het is alsof ik in een vicieuze cirkel zit van een gebroken psyche

En de woorden die geen doel in de keel hebben, werden een brok,

Maar gebeurtenissen wurgen de ketting, ik weet niet wie we zijn

Ik karkas weer stieren op mijn handpalmen

Om op de een of andere manier deze mentale pijnen te overstemmen,

Maar houd me niet tegen

Maar houd me niet tegen

Ik karkas weer stieren op mijn handpalmen

Om op de een of andere manier deze mentale pijnen te overstemmen,

Maar houd me niet tegen

Maar houd me niet tegen

Geef me de fles, ik drink uit mijn keel

Nee, laat me, ik red het wel alleen

Zorg dat ik mijn Peter van de bodem ben

Laat onze beste dagen branden op de brandstapel

Schenk in glazen zoals op de foto

Verdun met dromen, we worden dronken van vlees

Bij roulette betekent "nul" terug naar nul

We gaan naar Allin en zetten nuchterheid op rood

Onder de zon tot het einde om iets goeds te zoeken

Ik begin een wilde rondedans onder de vonken van het verleden

Hier verbranden ze een beeltenis van de oude toekomst

Alleen de eeuwig wandelende zal worden toegelaten op de eeuwige weg

We hebben dit nodig als wondermiddel om te zijn

Als je stem verdwijnt, stop dan niet met schrijven

Zelfs met een kapotte pen en nuchter bewerken

Mijn station, peron, ik ren voor mijn leven

Het geluid van de doos laat me weer niet aan het slechte denken

En we zijn allemaal zo bang voor stilte,

Maar het moment waarop de slaap niet komt

Helaas, ik zal niet worden gespaard

En weer gedachten aan de vader, weer de kou thuis

Het is alsof ik in een vicieuze cirkel zit van een gebroken psyche

En de woorden die geen doel in de keel hebben, werden een brok,

Maar gebeurtenissen wurgen de ketting, ik weet niet wie

Ik karkas weer stieren op mijn handpalmen

Om op de een of andere manier deze mentale pijnen te overstemmen,

Maar houd me niet tegen

Maar houd me niet tegen

Ik karkas weer stieren op mijn handpalmen

Om op de een of andere manier deze mentale pijnen te overstemmen,

Maar houd me niet tegen

Maar houd me niet tegen