Passe dans cette vallée - Mountain Men

Passe dans cette vallée où tous les cœurs sont vides

Je ne crois pas que ce soit fait pour des gens comme nous

J’ai juste le souvenir pincé de tes seins de caryatide

Ma tête posée dans cette vallée où juste ton cœur en dessous

Et de l’orage au dehors, de la colère qui me hante

Des histoires de vie et de mort

Du son de ta voix excitante

Ces trois petites gouttes de pluie posées sur le bord de tes lèvres

Du bout des doigts je les essuie

J’admire ce travail d’orfèvre

Lentement, je te renverse

Attrape la pointe de tes hanches

Je ne crois pas que ce soit bon pour des gens comme nous

Au fil de mes pensées diverses, j’attends d’avoir carte blanche

J’attends d’avoir eu la passion, le vertige que ce soit nous

Et cet orage au dehors, de la colère qui me hante

Des histoires de vie et de mort

Du son de ta voix lancinante

Ces trois petites gouttes de pluie

Qui glissent au creux de ton épaule

Du bout des doigts je les choisis

Avant que ma peau ne te frôle

Tes yeux enfin sont l'étincelle

D’un coup de ciseaux, je découpe

Je ne crois pas que ce soit bien pour des gens comme nous

Ces derniers morceaux de dentelle joliment posés sur ta croupe

Tu caches le reste avec les mains, tu es l’agneau je suis le loup

Toujours cet orage au dehors et puis cette colère à la con

L’envie de te serrer encore

L’envie de t'écrire une chanson

Ces trois petites gouttes de pluie

Tout près de ton mont de Vénus

Du bout des doigts je les poursuis

Sans aucune sorte de consensus

Alors au final je te prends

Comme tu m’a prise avec tes yeux

Je crois que finalement je suis, une personne comme toi

Je ne suis rien qu’un prétendant devant ton corps si malicieux

De ta peau au goût de fruit, de ce tout petit je ne sais quoi

Et cet orage s’arrête enfin

Ainsi ma colère en détente

Mes histoires s’enrobent de dédain

Je garde ta voix obsédante

Tes trois petites gouttes de pluie

Pour moi sont devenues des larmes

Du bout des doigts tu les essuie

Tes yeux sont devenus mes armes

Ga door deze vallei waar alle harten leeg zijn

Ik denk niet dat het gedaan is voor mensen zoals wij

Ik heb alleen de geknepen herinnering aan je kariatide borsten

Mijn hoofd rust in deze vallei waar alleen jouw hart beneden is

En de storm buiten, de woede die me achtervolgt

Verhalen over leven en dood

Van het geluid van je opwindende stem

Die drie kleine regendruppels op de rand van je lippen

Met mijn vingertoppen veeg ik ze weg

Ik bewonder dit vakmanschap

Langzaam sla ik je neer

Pak het puntje van je heupen vast

Ik denk niet dat het goed is voor mensen zoals wij

Door mijn verschillende gedachten wacht ik op carte blanche

Ik wacht tot ik de passie heb gehad, de duizeligheid dat wij het zijn

En die storm buiten, van de woede die me achtervolgt

Verhalen over leven en dood

Van het geluid van je beklijvende stem

Deze drie kleine regendruppels

Die in de holte van je schouder glippen

Met mijn vingertoppen kies ik ze

Voordat mijn huid tegen je aan schuurt

Je ogen zijn eindelijk de vonk

Met een zwaai van de schaar knip ik

Ik denk niet dat het goed is voor mensen zoals wij

Die laatste stukjes kant mooi op je kont gelegd

Je verbergt de rest met je handen, jij bent het lam, ik ben de wolf

Altijd die storm buiten en dan die bullshit woede

De drang om je weer vast te houden

De drang om een ​​liedje voor je te schrijven

Deze drie kleine regendruppels

Dicht bij je schaamheuvel

Met mijn vingertoppen jaag ik ze achterna

Zonder enige vorm van consensus

Dus uiteindelijk neem ik jou mee

Zoals je me met je ogen nam

Ik geloof dat ik eindelijk een persoon zoals jij ben

Ik ben gewoon een pretendent voor je ondeugende lichaam

Van je fruit smakende huid, van dat kleine je ne sais quoi

En deze storm stopt eindelijk

Dus mijn woede in ontspanning

Mijn verhalen zijn verpakt in minachting

Ik behoud je beklijvende stem

Jouw drie kleine regendruppels

Voor mij zijn tranen geworden

Met je vingertoppen veeg je ze weg

Je ogen zijn mijn wapens geworden