Imaginary Song - Morphine

I live in an imaginary town

I’ve got imaginary people all around me fallin down

And I play in an imaginary band,

I strum on my guitar in my imaginary hands

Is it my imagination, or is nothing more sublime

Than a crushed velvet second of an imaginary time

Imaginary time

I work at an imaginary job

I can’t imagine how I ever held this job so long

And I go to an imaginary school

And imaginary homework and imaginary rules

Is it my imagination, or is nothing more sublime

Than a crushed velvet second of imaginary time

Imaginary time

Is it my imagination, or is nothing more sublime

Than a crushed velvet second of imaginary time

Imaginary time

An imaginary moment unimaginably long

and now we’re at the end of my imaginary song

Ik woon in een denkbeeldige stad

Ik heb denkbeeldige mensen om me heen die naar beneden vallen

En ik speel in een denkbeeldige band,

Ik tokkel op mijn gitaar in mijn denkbeeldige handen

Is het mijn verbeelding, of is er niets subliemer?

Dan een verpletterde fluwelen seconde van een denkbeeldige tijd

denkbeeldige tijd

Ik werk bij een denkbeeldige baan

Ik kan me niet voorstellen hoe ik deze baan ooit zo lang heb volgehouden

En ik ga naar een denkbeeldige school

En denkbeeldig huiswerk en denkbeeldige regels

Is het mijn verbeelding, of is er niets subliemer?

Dan een verpletterde fluwelen seconde van denkbeeldige tijd

denkbeeldige tijd

Is het mijn verbeelding, of is er niets subliemer?

Dan een verpletterde fluwelen seconde van denkbeeldige tijd

denkbeeldige tijd

Een denkbeeldig moment onvoorstelbaar lang

en nu zijn we aan het einde van mijn denkbeeldige liedje