Junya - Misogi

Like a cigarette I breathe until the filter hits

I burn the evidence so I can feel the innocence

I got the hate you said, you felt like an inheritance

Tell myself we’ll never end, it’s like we just began

I can feel your energy, it’s like you’re standing next to me

But you’re far from me, the same way that you’ve always been

If I can keep you there, that’s like self control to me

Can’t see the good in me unless you are my enemy

I hope you remember me because sometimes I still daydream

I hate reality, I miss when I was seventeen

You were my therapy but now I need a remedy

But I’m just waiting for you to just come back to me

I thought I’d never be back here again

I thought I’d never be back here again

I thought I’d never be back here again

I thought I’d never be back, I thought I’d never be back

I hope you remember me because sometimes I still daydream

I hate reality, I miss when I was seventeen

You were my therapy but now I need a remedy

But I’m just waiting for you to just come back to me

You bled my batteries so why can’t I just rest in peace

You were the space between, the many things I hate in me

Filled my lungs with gasoline, are you even listening

To all the misery I thought that you would take from me?

Now I do the things you want even if you’ll never see

You made it hard to breathe, now I live like you’re still with me

You said to leave you be, now it’s hard to fall asleep

But I’m still waiting for you to just come back to me

Als een sigaret adem ik tot het filter raakt

Ik verbrand het bewijs zodat ik de onschuld kan voelen

Ik snap de haat die je zei, je voelde je als een erfenis

Zeg tegen mezelf dat we nooit zullen eindigen, het is alsof we net zijn begonnen

Ik kan je energie voelen, het is alsof je naast me staat

Maar je bent ver van mij, zoals je altijd bent geweest

Als ik je daar kan houden, is dat als zelfbeheersing voor mij

Kan het goede in mij niet zien, tenzij je mijn vijand bent

Ik hoop dat je me nog herinnert, want soms dagdroom ik nog steeds

Ik haat de realiteit, ik mis toen ik zeventien was

Je was mijn therapie, maar nu heb ik een remedie nodig

Maar ik wacht gewoon tot je gewoon bij me terugkomt

Ik dacht dat ik hier nooit meer terug zou zijn

Ik dacht dat ik hier nooit meer terug zou zijn

Ik dacht dat ik hier nooit meer terug zou zijn

Ik dacht dat ik nooit meer terug zou komen, ik dacht dat ik nooit meer terug zou komen

Ik hoop dat je me nog herinnert, want soms dagdroom ik nog steeds

Ik haat de realiteit, ik mis toen ik zeventien was

Je was mijn therapie, maar nu heb ik een remedie nodig

Maar ik wacht gewoon tot je gewoon bij me terugkomt

Je hebt mijn batterijen leeg laten lopen, dus waarom kan ik niet gewoon rusten in vrede?

Jij was de ruimte tussen de vele dingen die ik in mij haat

Mijn longen gevuld met benzine, luister je zelfs?

Tot alle ellende waarvan ik dacht dat je die van me zou afnemen?

Nu doe ik de dingen die je wilt, zelfs als je het nooit zult zien

Je maakte het moeilijk om te ademen, nu leef ik alsof je nog steeds bij me bent

Je zei dat ik je met rust moest laten, nu is het moeilijk om in slaap te vallen

Maar ik wacht nog steeds tot je gewoon bij me terugkomt