La rencontre rêvée - Misanthrope

Ce regard en ton doux visage, au-delà de tout m’agenouille

Pourquoi faut-il que ton émoi soit d’un subtil goût

Je dois souffrir, je crois, d’un terrible dédoublement

Ma personnalité au travers de toi s'élève indubitablement

Tu dépasses toujours d’une époque mes écrits

Devancer tes caprices n’est que pur plaisir… infini

Tes phases misanthropiques sont en tous points les mêmes

Celles de ne pouvoir mourir tant on aime… belle

Envie de mélodies, romanes ou pittoresques

Ou l’amour d’une autre, n’est qu’amour avec soi-même

J’entends ces symphonies chevaucher mon arc-en-ciel

Ces suites de mélopées pour cymbales et aquarelles

Pourquoi sous ce visage une voix enchanteresse résonne?

Pourquoi faut-il qu’un soir ma vie tu arraisonnes?

J’ai cessé d’exister croyant en ta rencontre

Ce ne sont que chaudes larmes qui consolent mon manque

Image figée de mes nuits de démence

Cette nuit avec une femme, voluptueuse, condamnée à l’oubli

En ton lointain exil je t’impose les cris

Et la pudeur d’un désespéré

Je me fous bien de la vie

Des plaisirs et des cieux

J’aime la folie de croiser tes yeux dans mes yeux

Ce regard en ton doux visage, au-delà de tout m’agenouille

Pourquoi faut-il que ton émoi soit d’un subtil goût

Je dois souffrir, je crois, d’un terrible dédoublement

Ma personnalité au travers de toi s'élève indubitablement

Tu dépasses toujours d’une époque mes écrits

Devancer tes caprices n’est que pur plaisir… infini

Envie de mélodies, romanes ou pittoresques

Ou l’amour d’une autre, n’est qu’amour avec soi-même

J’entends ces symphonies chevaucher mon arc-en-ciel

Je me fous bien de la vie

Des plaisirs et des cieux

J’aime la folie de croiser tes yeux dans mes yeux

Bonheur impossible, errante dépression

De ne pouvoir étreindre son amante

Suspecte et éphémère, la rencontre rêvée

Die blik in je lieve gezicht, daarbuiten knielt me

Waarom moet je emotie subtiel van smaak zijn?

Ik moet lijden, geloof ik, van een verschrikkelijke verdubbeling

Mijn persoonlijkheid door jou stijgt onmiskenbaar

Je overtreft altijd mijn geschriften met een tijdperk

Anticiperen op je grillen is puur plezier... oneindig

Je misantropische fasen zijn in alle opzichten hetzelfde

Degenen die niet zoveel kunnen sterven waar we van houden... mooi

Fancy melodieën, romantiek of pittoresk

Of de liefde van een ander, is alleen liefde met jezelf

Ik hoor deze symfonieën op mijn regenboog rijden

Deze melodische suites voor cimbalen en aquarellen

Waarom weerklinkt onder dit gezicht een betoverende stem?

Waarom moet je op een avond aan boord van mijn leven?

Ik hield op te bestaan ​​en geloofde in jouw ontmoeting

Het zijn alleen hete tranen die mijn gemis troosten

Bevroren beeld van mijn gekke nachten

Deze nacht met een vrouw, wellustig, veroordeeld tot vergetelheid

In je verre ballingschap leg ik je de kreten op

En de bescheidenheid van een wanhopige

Ik geef niks om het leven

Van plezier en luchten

Ik hou van de waanzin om je ogen in mijn ogen te ontmoeten

Die blik in je lieve gezicht, daarbuiten knielt me

Waarom moet je emotie subtiel van smaak zijn?

Ik moet lijden, geloof ik, van een verschrikkelijke verdubbeling

Mijn persoonlijkheid door jou stijgt onmiskenbaar

Je overtreft altijd mijn geschriften met een tijdperk

Anticiperen op je grillen is puur plezier... oneindig

Fancy melodieën, romantiek of pittoresk

Of de liefde van een ander, is alleen liefde met jezelf

Ik hoor deze symfonieën op mijn regenboog rijden

Ik geef niks om het leven

Van plezier en luchten

Ik hou van de waanzin om je ogen in mijn ogen te ontmoeten

Onmogelijk geluk, dwalende depressie

Van het niet kunnen knuffelen van zijn geliefde

Verdacht en kortstondig, de droomontmoeting