Hieronder staat de songtekst van het nummer Impermanence & Illumination , artiest - Misanthrope met vertaling
Originele tekst met vertaling
Misanthrope
L’essence de la vie n’est que contradiction
Souffles tes cierges avant de baillonner tes enfants
Que ta descendance s’eteigne comme une braise de sang
Delivres ces oiseaux momifies de leur cage
Carresses d’emotion jonches d’ames de marbre
Que nos vies d’agenouilles s’enduisent de douleur
Je ne veux plus survivre a ce monde a venir
Ou vais-je?
A quoi sert-on?
Quelle est l’origine de l’etre?
Je t’en supplie Dieu ne me dit plus non !
Rassure nous sur ces questions qui nous hantent
Si tu nous a cree, pourquoi nous laisser deriver
La dualite entre le bien et le mal
Cette atroce faculte de pouvoir rever
Le primum movins, l’absence du noir
Cette impossibilite de ne pouvoir avancer
Sans toujours trebucher, s’effondrer
Le Seigneur de mon ego n’est qu’illusion
Pourquoi nous laisser eternellement sans reponse
Je ne peux plus supporter l’idee meme d’exister
Bafouons notre Foi en ton omniscience
Prier n’exauce meme plus mes peches
Es-tu le spleen, la glaciale approche du neant
L’habile imagination d’une poignee de croyants
Tu nous as donne une unique reponse dans la fuite
Il faudra bien un jour que douleur s’amenuise
J’ai enfin trouve le calme et la serenite
Qui precede le detachement
La compassion de tout etre
N’est qu’impermanence et illumination
5. Les Litanies de Satan
O Toi, le plus savant et le plus beau des Anges
Dieu trahi par le sort et prive de louanges
O Satan, prends pitie de ma longue misere !
O Prince de l’exil, a qui l’on a fait tort
Et qui, vaincu, toujours te redresse plus fort
O Satan, prends pitie de ma longue misere !
Toi qui sais tout, grand roi des choses souterraines
Guerisseur familier des angoisses humaines
O Satan, prends pitie de ma longue misere !
Pere adoptif de ceux qu’en sa noire colere
Du paradis terrestre a chasses Dieu le Pere
O Satan, prends pitie de ma longue misere !
O Toi qui de la Mort, ta vieille et forte amante
Engendras l’Esperance, — une folle charmante !
O Satan, prends pitie de ma longue misere !
Gloire et louange a toi, Satan, dans les hauteurs
Du ciel, ou tu regnas, et dans les profondeurs
De l’Enfer, ou, vaincu, tu reves en silence !
Fais que mon ame un jour, sous l’Arbre de Science
Pres de toi se repose, a l’heure ou sur ton front
Comme un Temple nouveau ses rameaux s’epandront !
6. La Druidesse du G (c)vaudan
Tapie dans l’ombre d’une nuit sauvage
Dernier contrepoids d’animalite dressee
Dressee contre l’humanite
A pas de loup elle se faufile
Courbant son ossature d’une souplesse divine
Filant tel le feu follet au milieu des forets
Ou son velours bleute entoure un regard de saphir cisele
Druidesse, defie les pieges a loups tendus a l’encontre de ton elegance
Car l’homme effraye s’arme contre ton improbable existence
Appeure les, toi la proie ideale, impitoyablement chassee
Bouc emissaire, agitateur de sortileges ancres dans le passe
Memoire de nos ancetres, terrorises par la Bete
La druidesse du Gevaudan tranforme son corps en metamorphose
Ses crocs dechiquetant sa peau d’ecorce de rose
Rude accouchement d’un metabolisme necrose
Devorante renaissance d’un sang noir et souille
La druidesse du Gevaudan se regenere de sagesse et d’immobilisme
Enluminant ses grimoires de dorures gaeliques
Offrant a la nature son sang comme «force de vie»
Elle canalise la Bete en chacune de nos folies Faisons appel aux rudiments des
techniques de chasse
Druidesse, defie les pieges a loups tendus a l’encontre de ton elegance
Car l’homme effraye s’arme contre ton improbable existence
Appeure les, toi la proie ideale, impitoyablement chassee
Bouc emissaire, agitateur de sortileges ancres dans le passe
De nos contrees reculees
De essentie van het leven is slechts tegenstrijdigheid
Blaas je kaarsjes uit voordat je je kinderen de mond snoert
Moge uw nageslacht worden uitgedoofd als een gloeiend bloedvat
Haal deze gemummificeerde vogels uit hun kooi
Emotionele liefkozingen bezaaid met marmeren zielen
Mogen onze knielende levens besmeurd worden met pijn
Ik wil deze wereld niet meer overleven
Waar ga ik heen?
Waar zijn we voor?
Wat is de oorsprong van het zijn?
Alsjeblieft, God zeg geen nee meer tegen mij!
Stel ons gerust over deze vragen die ons achtervolgen
Als jij ons hebt gemaakt, waarom laten we ons dan afdrijven?
De dualiteit tussen goed en kwaad
Dit ondraaglijke vermogen om te kunnen dromen
De primummovins, de afwezigheid van zwart
Deze onmogelijkheid om niet verder te kunnen
Zonder altijd te struikelen, in te storten
De Heer van mijn ego is slechts een illusie
Waarom laat je ons voor altijd onbeantwoord
Ik kan de gedachte van bestaan niet meer uitstaan
Laten we ons geloof in uw alwetendheid aan de kaak stellen
Bidden beantwoordt niet eens meer mijn zonden
Ben jij de milt, het ijzige nadert het niets
De slimme verbeelding van een handvol gelovigen
Je gaf ons een enkel antwoord in het lek
Op een dag zal de pijn moeten verminderen
Ik heb eindelijk rust en sereniteit gevonden
Wie gaat aan detachering vooraf?
Het mededogen van alle wezens
Is alleen vergankelijkheid en verlichting
5. De litanieën van Satan
O Gij, meest geleerde en mooiste van de engelen
God verraden door het lot en beroofd van lof
O Satan, heb medelijden met mijn lange ellende!
O Prins van ballingschap, die onrecht is aangedaan
En die, verslagen, je altijd sterker doet opstaan
O Satan, heb medelijden met mijn lange ellende!
Jij die alles weet, grote koning van ondergrondse dingen
Bekende genezer van menselijke angsten
O Satan, heb medelijden met mijn lange ellende!
Adoptievader van degenen die in zijn zwarte woede
Vanuit het aardse paradijs achtervolgde God de Vader
O Satan, heb medelijden met mijn lange ellende!
O jij die van de dood, je oude en sterke minnaar
Verwekte Hope, - een charmante waanzinnige!
O Satan, heb medelijden met mijn lange ellende!
Glorie en lof aan u, Satan, in de hoogten
Vanuit de hemel, waar u heerst, en naar de diepten
Uit de hel, of, overwonnen, droom je in stilte!
Maak op een dag mijn ziel, onder de Boom van Wetenschap
Naast je rust, op het uur of op je voorhoofd
Als een nieuwe tempel zullen zijn takken zich verspreiden!
6. De druïde van G (c) vaudan
Op de loer in de schaduw van een wilde nacht
Laatste tegengewicht van getrainde dierlijkheid
Opgewekt tegen de menselijkheid
Stiekem sluipt ze
Het frame buigen met goddelijke soepelheid
Draaiend als een dwaallicht door de bossen
Waar zijn blauwachtig fluweel een gebeitelde blik van saffier omgeeft
Druïde, trotseer de wolvenvallen die tegen je elegantie zijn ingesteld
Omdat de bange man zich wapent tegen jouw onwaarschijnlijke bestaan
Maak ze bang, jij de ideale prooi, meedogenloos gejaagd
Zondebok, agitator van spreuken verankerd in het verleden
Herinnering aan onze voorouders, geterroriseerd door het Beest
De druïde van Gevaudan transformeert haar lichaam in een metamorfose
Haar hoektanden scheurden haar huid van rozenschors
Ruwe levering van een necrotisch metabolisme
Verslindende wedergeboorte van zwart en bedorven bloed
De druïde van Gevaudan wordt geregenereerd met wijsheid en onbeweeglijkheid
Zijn grimoires verlichten met Gaelic verguldsel
Zijn bloed aanbieden aan de natuur als "levenskracht"
Ze kanaliseert het Beest in al onze waanzin. Laten we een beroep doen op de beginselen van
jachttechnieken
Druïde, trotseer de wolvenvallen die tegen je elegantie zijn ingesteld
Omdat de bange man zich wapent tegen jouw onwaarschijnlijke bestaan
Maak ze bang, jij de ideale prooi, meedogenloos gejaagd
Zondebok, agitator van spreuken verankerd in het verleden
Uit onze verre landen
Liedjes in verschillende talen
Hoogwaardige vertalingen in alle talen
Vind binnen enkele seconden de teksten die je nodig hebt