Forever Shattered Failure - Misanthrope

Tu dois ressentir la frustration

D’un esprit en proie à tant de tentations

Et apparaît sur ta route, une vie de manque totalement dénuée de foi

Ressent un enivrante exaltation

Quand sur ton corps s’opèrent de nouvelles créations

Et cette profonde joie dont tu as besoin est retreinte

Par la pensée d’un seul homme

Es-tu à jamais, l’offre manquante d’une vie passive

Es-tu à jamais, pâle et considéré comme un rejet du temps

Oh grands moments de courage !

Mais en vérité ils ne t’accorderont aucune intention

Réduit, induit, incapable et éffrayé

Peux-tu ressentir le rejet

Et ce manque total de motivation

Et ce profonde joie dont tu as besoin est restreinte et différée

Es-tu à jamais, l’offre manquante d’une vie passive

Es-tu à jamais, pâle et considéré comme un rejet du temps

Fixe, ébahi le sombre pressentiment de ces murs

M’en détournant le regard lointain

La peur enfin me hante

Durant mes nuits de démences

Démence, démence !

Depuis que la vie n’est que déchirements

Le long de ces enceintes guidant nos routes

Dans ce parcours de tourmente

J’irai jusqu’au bout

La vérité, la vérité, en vérité… La vérité me hante

Troublant mon sommeil… Et soudain l'éveil

Je moet de frustratie voelen

Van een geest geplaagd door zoveel verleidingen

En verschijnt op je pad, een leven van gebrek totaal verstoken van geloof

Voel een bedwelmende opgetogenheid

Wanneer op je lichaam nieuwe creaties plaatsvinden

En die diepe vreugde die je nodig hebt, wordt ingehouden

Door de gedachte van één man

Ben je voor altijd, het ontbrekende aanbod van een passief leven?

Ben je voor altijd, bleek en beschouwd als een verwerping van de tijd?

Oh grote momenten van moed!

Maar in werkelijkheid zullen ze je geen intentie geven

Verminderd, geïnduceerd, arbeidsongeschikt en bang

Kun je de afwijzing voelen?

En dit totale gebrek aan motivatie

En die diepe vreugde waar je naar hunkert, wordt ingehouden en uitgesteld

Ben je voor altijd, het ontbrekende aanbod van een passief leven?

Ben je voor altijd, bleek en beschouwd als een verwerping van de tijd?

Staar vol ontzag naar het donkere voorgevoel van deze muren

Mijn verre blik afwenden

Angst achtervolgt me eindelijk

Tijdens mijn gekke nachten

Waanzin, waanzin!

Omdat het leven liefdesverdriet is

Langs deze omheiningen die onze wegen leiden

In deze loop van onrust

ik ga all the way

De waarheid, de waarheid, in waarheid... De waarheid achtervolgt me

Mijn slaap verstoren... En plotseling wakker worden